Ο λόγος για την αρχαία Κασσώπη, η οποία συνεχίζει να αποτελεί ένα τεράστιο μαντρί, παρά το γεγονός ότι από το Καλοκαίρι του 2013 η ΛΓ Εφορεία Αρχαιοτήτων είχε επισημάνει με επιστολή της προς τον εισαγγελέα το πρόβλημα, ζητώντας την παρέμβαση κάθε αρμοδίου.
Το πρόβλημα αναδεικνύει αυτή τη φορά ο Σύλλογος Γεωπόνων Πρέβεζας, κάνοντας τις δικές του επισημάνσεις. Ο Σύλλογος αναφέρει:
«Οι εικόνες που βλέπετε παραπάνω είναι από την Αρχαία Κασσώπη, έναν από τις σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ηπείρου, και είναι χθεσινές. Στην πρώτη φωτογραφία βλέπετε κάποια πρόβατα να βόσκουν αμέριμνα μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, σε ένα κατά τ' άλλα ειδυλλιακό τοπίο! Στη δεύτερη είναι εμφανέστατα τα ...προϊόντα του μεταβολισμού των συμπαθών τετραπόδων, πάνω στο προστατευτικό ύφασμα που έχουν τοποθετήσει οι αρχαιολόγοι στο κοίλο του αρχαίου θεάτρου. Από τη δεύτερη φωτογραφία είναι ξεκάθαρο πως ο αρχαιολογικός χώρος έχει μετατραπεί όχι μόνο σε χώρο βοσκής αλλά και σε χώρο σταυλισμού των αιγοπροβάτων!
Πριν σπεύσουμε να ρίξουμε το «ανάθεμα» κατά πάντων ας κάνουμε κάποιες πολύ απλές διαπιστώσεις:
1) Η κτηνοτροφία εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην Ελλάδα ασκείται περίπου στην τύχη. Χιλιάδες μαντριά σε ολόκληρη τη χώρα βρίσκονται σχεδόν παντού: Σε δάση και δασικές εκτάσεις, σε αρχαιολογικούς χώρους, σε εθνικούς δρυμούς και άλλες «προστατευόμενες» περιοχές (π.χ. υγροβιότοπους), σε παραλίες και αιγιαλούς και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς. Νόμοι ασφαλώς υπάρχουν αλλά η εφαρμογή τους επαφίεται στον ...πατριωτισμό και την ευσυνειδησία των υπαλλήλων και κάποιες φορές και στην διάθεσή τους να κοντραριστούν με καλά οργανωμένα τοπικά συμφέροντα.
2) Η νομιμοποίηση των αυθαίρετων σταυλικών εγκαταστάσεων έχει τουλάχιστον 7-8 χρόνια που βρίσκεται σε ...εξέλιξη! Με αλλεπάλληλες παρατάσεις από το 2007 μέχρι σήμερα (τελευταία προθεσμία που «τρέχει» η 6/2/2015), έχει μάλλον πενιχρά αποτελέσματα στο να νομιμοποιήσει και να βάλει σε τάξη όλη αυτήν την κατάσταση.
3) Από την άλλη, για να είμαστε δίκαιοι, σε αρκετές περιπτώσεις οι ...μακρόπνοοι αναπτυξιακοί σχεδιασμοί κάποιων τοπικών αρχόντων έχουν καταστήσει παράνομη και απαγορευμένη την κτηνοτροφία σε κάποιες περιοχές παραδοσιακά κτηνοτροφικές. Το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του πρώην Δήμου Φαναρίου (που ευτυχώς δεν προχώρησε με την αρχική του σχεδίαση) είναι ένα καλό παράδειγμα. Τα όρια οικισμού κάποιων χωριών που για λόγους σκοπιμότητας επεκτάθηκαν σε έκταση μιας ...μικρής πόλης, είναι ένα άλλο παράδειγμα για το πώς μπορεί κάποιος που έχει ένα σταύλο να βρεθεί ξαφνικά και χωρίς λόγο παράνομος!
4) Οι Δήμοι, που είναι από το νόμο οι αρμόδιες υπηρεσίες για να απομακρύνουν τα ζώα, που σ' αυτές τις περιπτώσεις θεωρούνται ως «ανεπιτήρητα», ελάχιστες φορές το κάνουν, για πολλούς και διάφορους λόγους. Πριν από ένα περίπου μήνα έκανε το γύρο του ελληνικού διαδικτύου ως ...αστεία και περίεργη είδηση το γεγονός ότι ένας Δήμος στη Χαλκιδική, μετά από αλλεπάλληλες καταγγελίες, είχε εφαρμόσει το νόμο! Είχε κατασχέσει και ετοιμαζόταν να βγάλει σε πλειστηριασμό 95 αιγοπρόβατα από παράνομη σταυλική εγκατάσταση που βρισκόταν εντός οικισμού...
5) Και τέλος να αναφερθούμε και στην αδυναμία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και του αρμόδιου Υπουργείου Πολιτισμού να φυλάξει και να επιτηρήσει αποτελεσματικά τους αρχαιολογικούς χώρους. Η περίπτωση του Μουσείου της Νικόπολης που πριν από ενάμιση μήνα κινδύνεψε να βάλει λουκέτο λόγω έλλειψης προσωπικού είναι χαρακτηριστική. Η είδηση«έπαιξε» πολύ σε κεντρικά ΜΜΕ και τελικά την τελευταία στιγμή βρέθηκε λύση από το ΥΠΠΟ για το μουσείο, προκειμένου να λειτουργεί τουλάχιστον από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, όχι όμως και για τον αρχαιολογικό χώρο της Κασσώπης, ο οποίος παραμένει αφύλακτος μέχρι νεωτέρας (μέχρι δηλαδή την πρόσληψη του απαραίτητου φυλακτικού προσωπικού)».
