«“Mεροδούλι, ξενοδούλι!

Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι

ούλοι: δούλοι, αφεντικό

και μ’ αφήναν νηστικό.»

                                                                Κώστας Βάρναλης

Επί 5 μήνες τώρα, 37 καθαρίστριες στο Νοσοκομείο Άρτας εργάζονται απλήρωτες και χωρίς να διαφαίνεται καμία πιθανότητα πληρωμής τους.

Οι εργαζόμενοι αυτοί, τι κι αν επιτελούν δύσκολο έργο, τι κι αν είναι εκτεθειμένοι σε ένα σωρό κινδύνους,  όχι μόνο μένουν απλήρωτοι αλλά ούτε καν λογίζονται από την πολιτεία  ως εργαζόμενοι! Η επίσημη πολιτεία,  δηλαδή η Διοίκηση του Νοσοκομείου και το Υπουργείο τις θεωρεί ως εργοδότες!!! Τελικά η νοσηρή φαντασία της εργοδοσίας όταν θέλει να εκμεταλλευτεί τους εργαζόμενους δεν έχει όρια.

Οι καθαρίστριες του Νοσοκομείου Άρτας, όπως και των περισσότερων νοσοκομείων, δούλευαν σε συνθήκες γαλέρας με άθλιες αμοιβές για λογαριασμό κάποιου εργολάβου που αναλάμβανε με σύμβαση έργου την καθαριότητα του Νοσοκομείου.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φρόντισε να αντικαταστήσει αυτή την αθλιότητα με μια άλλη. Αντί τις καθαρίστριες  να τις προσλάβει με σύμβαση μισθωτής εργασίας, όπως δηλαδή και τους υπόλοιπους εργαζομένους, επικουρικό προσωπικό κτλ, τις προσέλαβε με σύμβαση έργου δηλαδή ως  «εργοδότες του εαυτού τους» με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε εργασία με μειωμένα δικαιώματα (χωρίς δικαίωμα άδειας κτλ). Αυτό προπαγανδίστηκε κεντρικά ως εξαιρετικά ριζοσπαστική  και φίλο-εργατική  κίνηση από την πλευρά της συγκυβέρνησης. Ο τροχός τις ανάγκης υποχρέωσε τις 37 καθαρίστριες του Νοσοκομείου Άρτας  και πολλές άλλες σε άλλα Νοσοκομεία, όπως και το δικό μας, να αποδεχτούν τους όρους της σύμβασης και να πιάσουν δουλειά.

Στην Άρτα όμως, η Διοίκηση του Νοσοκομείου και ο επίτροπος κατά απαράδεκτο τρόπο θεώρησαν πως οι καθαρίστριες είναι και στην πραγματικότητα εργοδότες και μπορούν να ζήσουν 5 μήνες απλήρωτες. Όμως οι εργαζόμενοι, όπως κι αν τους χαρακτηρίσει το αστικό  κράτος, παραμένουν εργαζόμενοι που η οικονομική τους αυτονομία δεν φτάνει όχι για πέντε αλλά ούτε καν για ένα μήνα.

Έτσι επί πέντε μήνες και μέσα στις γιορτές, 37 συναδέλφισσες μας παλεύουν να διεκδικήσουν το αυτονόητο, δηλαδή να πληρωθούν για να εξυπηρετήσουν στοιχειώδεις ανάγκες τους.

Εμείς, ως σύλλογος εργαζομένων του Νοσοκομείου Πρέβεζας, στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα τους  και

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Να πληρωθούν άμεσα τα δεδουλευμένα των συναδέλφων!
• Να προχωρήσουν άμεσα οι Διοικήσεις των νοσοκομείων  στην υπογραφή συμβάσεων εξαρτημένης σχέσης εργασίας με πλήρες ωράριο και εργασιακά δικαιώματα σε όλους τους εργολαβικούς εργαζόμενους!
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους και κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας!
• Καλούμε το σωματείο εργαζομένων του Π.Γ.Ν.Ιωαννίνων να στηρίξει τον αγώνα των καθαριστριών και να πάρει θέση τόσο για τις απολύσεις που γίνονται εκεί από εργολάβους και δεν βγάζει μια ανακοίνωση στήριξης, αλλά και να εγγράψει στο σωματείο όλους όσους εργάζονται εκεί άσχετα με το είδος της σύμβασης που έχουν».