Τους ρωτάμε δημόσια, από τον Φλεβάρη του 2020: “Ενημέρωση για τις αναπλάσεις θα έχουμε;”. Εκκωφαντική σιωπή. Τους ενημερώνουμε για τους κινδύνους και τις αστοχίες τον Μάιο του 2020. Καμία ανταπόκριση. Τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους τους ζητάμε για μία ακόμη φορά να ενημερώσουν τους κατοίκους της πόλης για το τι επιδιώκει να κάνει η περιφέρεια με τα κάστρα. Αν θα πληρώνουμε εισιτήριο για να μπούμε, αν θα κοπούν δέντρα, από που θα προκύψει η χρηματοδότηση των “αναπλάσεων”, αν προβλέπεται δεντροφύτευση, αν θα γίνουν σωστικές ανασκαφές και που, ποιος και με τι όρους θα αναλάβει τη διαχείριση και τη συντήρηση, αν θα έχουν πρόσβαση όλες και όλοι και με τι διαδικασίες. Μαντέψτε. Καμία απάντηση. Τον Γενάρη του 2022 απευθυνθήκαμε και πάλι δημόσια προς κάθε κατεύθυνση: “ Να μην εγκαταλείψουμε το δημόσιο χαρακτήρα του χώρου”. Καμία μορφή επικοινωνίας.
Μετά από τρία χρόνια λοιπόν, σχεδόν ένα μήνα πριν τις εθνικές εκλογές, με μια κυβέρνηση “αρίστων” που δύσκολα θα ξεχάσουμε, η περιφέρεια ηπείρου μας στέλνει ιδιωτική επιστολή σε μορφή e mail χωρίς να απαντάει σε κανένα από τα παραπάνω. Η επιστολή ενημερώνει εμάς και άλλες ομάδες που δραστηριοποιούνται στο χώρο ότι θα πρέπει να αποχωρήσουμε από τα εν λόγω κτίρια διότι θα πραγματοποιηθούν “εξειδικευμένες εργασίες απομάκρυνσης και αποξήλωσης αμιάντου ο οποίος και είναι επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία”.
Εμείς και πάλι δημοσίως, γιατί δεν έχουμε μάθει να λειτουργούμε ιδιωτικά ούτε κομματικά, τους απαντάμε ότι δεν θα σταθούμε εμπόδιο στην απομάκρυνση των τοξικών στοιχείων που υπάρχουν στο χώρο. Δυσκολευόμαστε βέβαια να πιστέψουμε ότι η περιφέρεια ηπείρου κόπτεται για την υγεία μας, για το περιβάλλον και τον πολιτισμό, όταν αυτή είναι που αφήνει το νοσοκομείο Πρέβεζας να γίνει κέντρο υγείας, αυτή συναινεί στην κατάργηση φορέων διαχείρισης προστατευμένων περιοχών, αυτή είναι που ξεριζώνει και κόβει δέντρα σε αισθητικά και χαρακτηρισμένα δάση, σε ακτές και αρχαιολογικούς χώρους (άραγε τα δέντρα που αποτελούν συνέχεια του αισθητικού δάσους Μονολιθίου και κόπηκαν στην παλιά εθνική οδό, έχουν κοπεί με τη σύμφωνη γνώμη του δασαρχείου), δίνει το πράσινο φως και αδειοδοτήσεις για φαραωνικά ή επικίνδυνα για το περιβάλλον έργα (αιολικά και ηλιακά πάρκα στη Λάκκα Σούλι και στον Ωρωπό, υδροηλεκτρικά στο Λούρο και οικολογική καταστροφή στην παρέμβαση στη Σκάλα Λούρου, γεωτρήσεις στη Ζίτσα, ανεξέλεγκτες αδειοδοτήσεις και λειτουργίες μονάδων στον Αμβρακικό, πεντάστερο ξενοδοχείο στο Κανάλι κ.α.) που αφορούν πολλούς, παίρνοντας χρηματοδότηση από κονδύλια που αφορούν όλους, χωρίς να παίρνουν τη συναίνεση από όλους. Σε όλα τα παραπάνω και τόσα άλλα που ξεχνάμε μάλλον δεν ενδιαφέρθηκαν για την δημόσια υγεία το περιβάλλον και τον πολιτισμό, αλλά για άλλα πράγματα.
Τι σχέδια έχει το υπουργείο πολιτισμού για το κάστρο του Αγίου Ανδρέα; Θα γίνουν εργολαβικές εργασίες στις οποίες και ειδικεύεται πανελλαδικά τα τελευταία χρόνια το Υπ.Πο; Θα αναδειχθεί ο αρχαιολογικός θησαυρός που βρίσκεται κάτω από τα πόδια μας ή θα συνεχίσουν να τον υποβαθμίζουν εξυπηρετώντας επιχειρηματικά και μικροπολιτικά συμφέροντα; Θα γίνουν σωστικές ανασκαφές στους χώρους του Ιτς Καλέ (κάστρο Α. Ανδρέα) όπου σκοπεύουν να γκρεμίσουν κτίρια ή θα τα γκρεμίσουν για να τέρψουν το συντηρητικό τους ακροατήριο ένα μήνα πριν τις εθνικές εκλογές; Θα τα γκρεμίσουν μόνο για να πληρωθούν τα ιδιωτικά συνεργεία απομάκρυνσης υλικών αμιάντου; Ας είναι. Θα τους το κάνουμε εύκολο. Μπορεί και όχι. Τους ενημερώνουμε ότι το κτίριο της Σπείρας δεν είναι κατάληψη στέγασης. Είναι όμως παγιδευμένο. Μέσα του θα συναντήσετε όλα όσα μπορέσαμε να ζήσουμε εκεί. Όλα όσα μπορέσαμε να μάθουμε, να δούμε, να ακούσουμε, να κάνουμε, να φανταστούμε, να σχεδιάσουμε και να σκεφτούμε. Να ζωγραφίσουμε, να βάψουμε, να παίξουμε, να χορέψουμε, να διασκεδάσουμε, να κάνουμε skate, να ερωτευτούμε, να ονειρευτούμε, να γράψουμε σενάρια και ποιήματα, να φτιάξουμε και να δούμε μίνι ταινίες και ντοκυμαντέρ. Αν δεν τα γνωρίζατε ήρθε η ώρα σας να τα μάθετε.
Στους τοίχους θα βρείτε υλικό από τις αμέτρητες εκδηλώσεις που έγιναν εδώ, θα δείτε νοερά στο πανί προβολών αμέτρητα στιγμιότυπα από τις ταινίες που προβλήθηκαν εδώ. Θα διαβάσετε κάποιες από τις σκέψεις μας, αλλά και θα θαυμάσετε ζωγραφικές παραστάσεις με ανεκτίμητη αξία και άρτια χρώματα. Στο δάπεδο θα βρείτε τα χνάρια από τα χιλιάδες βήματα των χορευτών που δίδαξαν αλλά και έμαθαν να χορεύουν εδώ. Στις γωνίες θα βρείτε τις ράμπες του skate τα ίχνη από τις εκατομμύρια βόλτες με τα πατίνια μας αλλά και τα σημεία που στήθηκαν κονσόλες και ηχεία για ζωντανές εμφανίσεις καλλιτεχνών της πόλης μας. Στις πόρτες, στα παράθυρα και στα ταβάνια θα δείτε τις δεκάδες ώρες που αφιερώσαμε στη συντήρηση και αξιοποίηση του χώρου. Στα δωματιάκια μας θα βρείτε τα λόγια και τα γέλια μας, τους χορούς που ρίξαμε και τις μουσικάρες που ακούσαμε στα καφενεία και στα πάρτυ της Σπείρας. Και όλα αυτά χωρίς εισιτήρια και συνδρομές. Εκεί θα βρείτε και τα εκατοντάδες λειτουργικά πράγματα που μας χάρισαν φίλοι και αλληλέγγυοι τα τελευταία οκτώ χρόνια. Τα οποία και θα επιστρέψουν εκεί που πρέπει και όταν πρέπει. Το κτίριο είναι παγιδευμένο με συνθήματα, πανό, τραπέζια και καρέκλες, σκούπες, φαράσια, καθαριστικά, βιβλία, αφίσες και μπροσούρες.
Το κτίριο είναι παγιδευμένο με άπειρες συνελεύσεις, με συναυλίες, προβολές, πολιτικές συζητήσεις, με διαφωνίες και συμφωνίες, με πολλά ατομικά βήματα πίσω και αρκετά συλλογικά μπροστά, με χαμόγελα και αγκαλιές, αλλά και με όλα όσα δεν μπορέσαμε να πούμε, να γράψουμε και να κάνουμε τελικά.
Παραβιάζοντας λοιπόν την Σπείρα, όσα θα βρείτε παγιδευμένα εκεί, όσα μάλλον δεν θα δείτε ούτε και θα καταλάβετε, κινδυνεύετε να τα αφήσετε να βγουν ελεύθερα στην πόλη. Για αυτό σας ευχαριστούμε. Ο αμίαντος είναι τόσο τοξικός όσο και αυτοί που μας κυβερνούν. Θα τους αφήσουμε να τον απομακρύνουν λοιπόν μόνο με τον τρόπο που του αρμόζει. Αρκεί να δείξουν ανάλογη ευαισθησία και για άλλα τοξικά απόβλητα, όπου και αν βρίσκονται, και να ενημερώσουν τους κατοίκους της Πρέβεζας τι θα κάνουν μετά, πόσο θα στοιχίσει η απομάκρυνσή του από την “εξειδικευμένη ιδιωτική εταιρία” και ποιοι θα πληρώσουν το μάρμαρο. Τα κάστρα και τα πρώην στρατόπεδα, τα εγκαταλελειμμένα δημόσια κτίρια και οικόπεδα, οι πλατείες, οι αρχαιολογικές τοποθεσίες και τα μνημεία ιστορίας και πολιτισμού, ανήκουν σε όλες και όλους. Ήρθε η στιγμή των κατοίκων να τα υπερασπιστούν. Τώρα πια μέσα από την πόλη από τους κατοίκους και όχι μόνο από τους πολίτες.
ΥΓ: Η Σπείρα γιορτάζει την απομάκρυνση των τοξικών!
Σας καλούμε αυτό το Σάββατο 1/4/23 , στις 5 το απόγευμα στην πρωταπριλιάτικη εκδήλωση της Σπείρας! Για να φύγουν όλα τα τοξικά αφεντικά από τις ζωές μας! Χαρίζουμε όλα τα πράγματα που υπάρχουν στην Σπείρα σε όποια και όποιον τα χρειάζεται πραγματικά! Θα χορέψουμε, θα κάνουμε skate και γενικά θα το γλεντήσουμε σαν να είναι η πρώτη ή η τελευταία μας φορά. Ελάτε νωρίς. Πάντα με ελεύθερη συνεισφορά. Σκυλιά, γατιά, καλοδεχούμενα, τα κομματόσκυλα να το ξανασκεφτούν! Ρατσιστικές και παραβιαστικές συμπεριφορές δεν θα γίνονται ανεκτές.
