Την ενότητα αυτή «ανοίγει» με άρθρο του στην ιστοσελίδα μας -το οποίο ακολουθεί- ο Πρόεδρος της ΝΟΔΕ Πρέβεζας, Ευάγγελος Ντάκουλας:

"Στο μεγαλύτερο μέρος  του ανεπτυγμένου  κόσμου οι πολίτες εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο από δυο μεγάλες παρατάξεις, την δεξιά και την αριστερά. Οι παραλλαγές πολλές με τις δυο να χρησιμοποιούν το επίθεμα κεντρό-, αλλά και σοσιαλισμός, πατριωτισμός κτλ. Στην Ελλάδα έχουμε δυο παράδοξα, το πρώτο είναι ότι η αριστερά μόνιμα καπηλεύεται ιδέες της Δεξιάς, είναι δηλαδή αριστερά κατ΄ επίφαση και το δεύτερο η δεξιά της όποιας οι ιδέες γίνονται πράξεις και καθημερινά πραγματικότητα , αντί  να συνεχίζει να αποδείξει ότι  το πρωτότυπο πάντα είναι  καλύτερο από το αντίγραφο να προσπαθεί να αντιγράψει  το στυλ της αριστεράς.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ξεκίνησε με το έξω από την ΕΟΚ κτλ, συνέχισε σε μια δανεική ευδαιμονία χρησιμοποιώντας τα χρήματα(δανεικά ή προγράμματα) των καπιταλιστών  Ευρωπαίων για να καταλήξει στα άτοκα δάνεια από  επιχειρηματίες προκειμένου να φτιάξει  ένα «κωλοσπιτο» σύμφωνα με τον Γιαννόπουλο. Ο δε μίμος του, ονόματι Τσίπρας, που τον αντιγράφει με μεγαλύτερη ακρίβεια απ ότι ο Κώστας Δόξας  την  Γωγώ Τσαμπά έσκιζε τα μνημόνια και έκανε καμπανιά υπέρ του ΟΧΙ, για να καταλήξει να κάνει εκλογές σε 7 μήνες για να διώξει όσους  αφελείς τον είχαν πιστέψει ότι είναι πράγματι αριστερός.

Έχοντας ξεκινήσει η διαδικασία εκλογής πρόεδρου πρέπει να ψάξουμε μια “άλλη πρόταση”. Μια πρόταση που  θα προσφέρει σε μια κοινωνία βαθιά προβληματισμένη, όπως είναι η ελληνική, και θα ξαναπροσφέρει σους Έλληνες ελπίδα. Μια πρόταση που θα βασίζεται στα θετικά χαρακτηριστικά του Έλληνα , το μέτρο, τη φιλοτιμία, την εργατικότητα, την αγάπη για την οικογένεια και την πατρίδα και  στηλιτεύει προσπαθώντας ταυτόχρονα να εξαλείψει τις αδυναμίες των Ελλήνων.

Ο κυριότερος λόγος για αυτό δεν είναι αυτός της  “πολιτικής επιστροφής” της Κεντροδεξιάς,  αλλά της επιστροφής της ελληνικής κοινωνίας στην ελπίδα , την ανάπτυξη και την σοβαρότητα.  Για να γίνει αυτό χρειάζεται μια ειλικρινής, έμπρακτη και ηχηρή συγγνώμη προς την Ελληνική κοινωνία, για όσα λάθη έκανε  στην προσπάθεια διακυβέρνησης της χώρας. Λάθη  δεν κάνει μόνο όποιος δεν δουλεύει, και η Νέα Δημοκρατία εργάστηκε σκληρά, κατάφερε πολλά αλλά είχε κάποιες αδυναμίες και έκανε και κάποια λάθη. Η Συγγνώμη για αυτά    θα σηματοδοτήσει μια  Αλλαγή. Θα γυρίσει τη σελίδα. Θα αποδείξει στον πολίτη ότι ο πολιτικός τον σέβεται και έτσι θα αρχίσει να κερδίζει τον σεβασμό του.

Δεν αξίζει καν σκέψη η άποψη ότι πρέπει να επιλέξουμε έναν Αντί-Τσίπρα. Σε καμιά περίπτωση  η παράταξη του Εθνάρχη η παράταξη της ευθύνης και του μέτρου δεν μπορεί να βασιστεί σε αντιγραφή, ψέματα, φτιασιδώματα και lifestyle. Αν είναι  να γίνουμε σαν αυτούς, ας λείπει το βύσσινο, δεν είναι για μας αυτοσκοπός η εξουσία, αλλά τρόπος έκφρασης. Αν δεν αισθανόμαστε καλά καλύτερα να πάμε στα σπίτι μας παρά να παίζουμε θέατρο. Αυτό επιβάλει η λογική, Αυτό επιβάλει η ιστορία μας, Αυτό επιβάλει η ψυχή μας.

Γερασμένα μυαλά, αντιγραφείς αποτυχημένων ειδώλων, ηγέτες με ψεύτικο χαμόγελο δεν μπορούν να αποτελέσουν πρότυπο μας. Ας μην κρύβουμε την αλήθεια, δεν υπήρχε ΠΑΣΟΚ, υπήρχε Ανδρέας Παπανδρέου, Δεν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ , υπάρχει μόνο Τσίπρας. Απέναντι σε αυτό η καλύτερη  λύση για την Νέα Δημοκρατία όποιος και να εκλεγεί πρόεδρος είναι να αντιτάξει ένα διαφορετικό τρόπο λήψης αποφάσεων ένα κόμμα λιγότερο αρχηγικό και περισσότερο συλλογικό, ένα έξυπνο κόμμα, που να παρακολουθεί τις εξελίξεις  διεθνώς και να αναπροσαρμόζεται, ένα πρωτοπόρο κόμμα, ένα κόμμα με αυτοπεποίθηση.

Αλήθεια υπάρχει ένας Έλληνας που ένιωσε περήφανος για την εικόνα του Τσίπρα στην συνέντευξη με τον Κλίντον? Ένας άνθρωπος ημιμαθής, χωρίς αυτοπεποίθηση, που νόμισε ότι δίνει συνέντευξη σε περιφερειακό κανάλι και προσπαθούσε να μαζέψει μια ψήφο ακόμα. Ε η απάντηση μας σε όλο αυτό είναι μια. Δεν πουλάμε την ψυχή μας για την ψήφο. Δεν πουλάμε την σοβαρότητα μας για εξουσία. Δεν πουλάμε την τιμή μας , το ήθος μας την ακεραιότητα μας. Αυτό που μας μετρά σαν παράταξη είναι πολύ μεγαλύτερο από την εξουσία, είναι η ουσία".