Με έκπληξη αλλά και αγανάκτηση μαθαίνουμε ότι το νερό σε 11 τοπικές κοινότητες του Δήμου Πρέβεζας κρίνεται μη πόσιμο μετά από έρευνα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το γεγονός αυτό εύλογα έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στους κατοίκους των περιοχών αυτών.
Το νερό των γεωτρήσεων χαρακτηρίζεται από την πρόσφατη μελέτη του εργαστηρίου υγιεινής και επιδημιολογίας του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων μη πόσιμο, επειδή σύμφωνα με μετρήσεις περιέχει επικίνδυνες για τον ανθρώπινο οργανισμό ουσίες. Η ανησυχία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη γιατί δεν υπάρχει καμιά επίσημη ενημέρωση στους κατοίκους.
Το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο, αφού η συγκεκριμένη περιοχή, υδροδοτείται από γεωτρήσεις, δεν είναι συνδεδεμένη με το δίκτυο της ΔΕΥΑΠ για την παροχή καθαρού νερού, με αποτέλεσμα πολλές φορές οι κάτοικοι να αγοράζουν εμφιαλωμένο νερό και να επιβαρύνονται οικονομικά.
Αξίζει να σημειώσουμε, ότι παρόλο που το δίκτυο έχει παραχωρηθεί πρόσφατα στην ΔΕΥΑΠ, τα αντλιοστάσια, οι δεξαμενές και συνολικά το δίκτυο είναι απαρχαιωμένα και κακοσυντηρημένα λόγω της υποχρηματοδότησης.
Ενώ σημαντικό μέρος του δικτύου, ειδικά στις Κοινότητες που εντάχθηκαν πρόσφατα στην ευθύνη της ΔΕΥΑΠ είναι αχαρτογράφητο(!).
Ταυτόχρονα σημαντική παραμένει και η υποστελέχωση της ΔΕΥΑΠ σε αναγκαίο προσωπικό, αφού καλείται να καλύψει μεγαλύτερη γεωγραφική έκταση και δίκτυο με τον ίδιο αριθμό εργαζομένων.
Την ίδια στιγμή υπάρχει σημαντική καθυστέρηση στην κατασκευή του νέου αγωγού από τις πηγές του Αγίου Γεωργίου που είναι αναγκαίος για την εξασφάλιση ποιοτικού νερού και σε αρκετά από τα χωριά που αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
Όλη αυτή η κατάσταση προκαλεί εύλογα μεγάλη ανησυχία στους κατοίκους, αλλά και οργή για το γεγονός ότι κατοικήσιμες περιοχές που απέχουν λίγα λεπτά από την πόλη της Πρέβεζας αντιμετωπίζουν εν έτη 2023 σοβαρά προβλήματα σε βασικές, στοιχειώδεις ανάγκες, όπως είναι η ύδρευση.
Και όλα αυτά λίγο καιρό μετά την ψήφιση νόμου από την κυβέρνηση της ΝΔ που μετατρέπει τη «Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας» σε «Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων», επιταχύνοντας την παραχώρηση της διαχείρισης του νερού και των αστικών αποβλήτων στους επιχειρηματικούς ομίλους. Νόμος που προβλεπόταν ως ένα απ' τα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης.
Όλα αυτά συμβαίνουν διότι οι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζουν το νερό, όχι ως φυσικό και κοινωνικό αγαθό, αλλά ως εμπόρευμα της ελεύθερης αγοράς την οποία πιστεύουν και υπηρετούν. Έτσι, ζωτικές ανάγκες του λαού αντιμετωπίζονται ως "κόστος χωρίς όφελος" για το σύστημα τους. Αυτές λοιπόν οι διαχρονικές πολιτικές της ΕΕ, των ελληνικών κυβερνήσεων και των δημοτικών αρχών τους, μετατρέπουν το νερό από δημόσιο αγαθό σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα και μάλιστα πολλές φορές αμφίβολης ποιότητας, θέτοντας σε κίνδυνο την Υγεία του λαού.
Μεγάλες είναι και οι ευθύνες της δημοτικής αρχής που δεν έχει προχωρήσει σε ενημέρωση των κατοίκων των περιοχών αυτών καθώς και στις αναγκαίες εργασίες και προσλήψεις ώστε να υπάρχει ένα σύγχρονο δίκτυο ύδρευσης.
Το ΚΚΕ έχει ολοκληρωμένη πρόταση, ρεαλιστική και αναγκαία, την οποία έχει καταθέσει η Λαϊκή Συσπείρωση στο Δημοτικό συμβούλιο, χωρίς όμως η δημοτική αρχή να ανταποκρίνεται σε μια τέτοια συζήτηση.
Ο λαός μας πρέπει πλέον να πει ένα μεγάλο «ως εδώ!». Ανάχωμα σε αυτή την κατάντια μπορεί να βάλει μονάχα ο ίδιος με τους αγώνες του, με ένα πιο δυνατό ΚΚΕ, σε όλα τα επίπεδα, για να δυναμώσει ο αγώνας για επιβολή λύσεων και σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα.
Καλούμε τους κατοίκους των κοινοτήτων να προχωρήσουν άμεσα σε συνελεύσεις, να οργανώσουν τον αγώνα τους. Να ξέρουν πως και σε αυτή την μάχη θα είναι δίπλα τους οι κομμουνιστές και τα ταξικά σωματεία του νομού μας.
Διεκδικούμε:
Να υπάρξει αναλυτική και επιστημονικά τεκμηριωμένη ενημέρωση των κατοίκων των περιοχών αυτών.
Να παρθούν άμεσα μέτρα για την παροχή ποιοτικού νερού στις κοινότητες αυτές.
Να προχωρήσει η σύνδεση αρκετών χωριών που έχουν πρόβλημα με το υπό κατασκευή νέο αγωγό υδροδότησης από τις πηγές του Αγίου Γεωργίου.
Να χρηματοδοτηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό οι αναγκαίες εργασίες για την συντήρηση του δικτύου και να στελεχωθεί με το αναγκαίο προσωπικό η ΔΕΥΑΠ.
Παλεύουμε ώστε να ανοίξει ο δρόμος της αξιοποίησης των υδατικών πόρων στο πλαίσιο ενός κεντρικού σχεδιασμού ως λαϊκή περιουσία και όχι ως αντικείμενο κερδοφόρων ιδιωτικών επενδύσεων που γίνονται αδειάζοντας τις τσέπες μας.
