Την 25η Μαρτίου του 1944 οι Ναζί κατακτητές αφάνισαν την Εβραϊκή κοινότητα της Πρέβεζας οδηγώντας 235 από τούς συνολικά 250 Εβραίους συμπολίτες μας στα στρατόπεδα θανάτου, εξολοθρεύοντας τους... Το 2015 με αφορμή αποκαλυπτήρια ανδριάντα (προσφορά τού Πολιτιστ. Συλλόγου Πρέβεζα) με τα ονόματα άμαχου πληθυσμού πού χάσανε την ζωή τους κατά την Γερμανική κατοχή δημοσιοποίησα επιστολή πού ζητάει από τούς δημόσιους φορείς Μνημείο Εβραίων Πρεβεζάνων για την αποκατάστασή τους... Επανέρχομαι πάλι σήμερα ξαναδημοσιεύοντας την ίδια ακριβώς μπας και ...

… Για Ένα Ξεχασμένο Μνημείο…

Μνήμη. Μνήμη ιστορική. Αποκαλυπτήρια μνημείου Άμαχου Πληθυσμού Πρέβεζας στις 25 Οκτωβρίου 2015 που σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια του Β Παγκοσμίου πολέμου μέχρι την Απελευθέρωση της Πρέβεζας στις 15/09/1944. Ένα μνημείο που άργησε. Συγκίνηση. Ρίγος. Δέος. Σεβασμός. Αποκατάσταση. Ιστορική. Ηθική. Και η ερώτηση. Προς όλους. Δήμο, πολιτικά κόμματα, ιδρύματα, πολιτιστικούς φορείς κλπ.

Για τους Πρεβεζάνους Εβραίους; Για τους 235 συμπατριώτες μας που τα ανθρωποειδή του Χίτλερ εξαφάνισαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Σιωπή; Απόκρυψη; Λήθη; Γι’ αυτούς ένα μνημείο; Ένα δάκρυ; Ένα λυγμό; Ένα κερί;

Εβραϊκή Κοινότητα που δημιουργήθηκε πριν το 1800 από τις γύρω πόλεις και την Θεσσαλονίκη. Και το 1842 η πρώτη γέννηση Εβραίου που αναφέρεται στα μητρώα του Δήμου Πρέβεζας και αφορά τον Κοφινά Σιμαντώβ του Σαμουήλ. Μαζί ζούσαμε. Αδιάλειπτα. Χωρίς ιστορικές παύσεις. Σε πόλη πολυπολιτισμική. Που σεβόταν τις διαφορετικότητες εθνοτήτων, ομάδων, πολιτισμών.

Η υπερηφάνεια μας είναι αυτή. Η ανθρωπιά μας. Ο πολιτισμός μας. Έτσι ήταν η Πρέβεζα μας. Κι ακόμα έτσι είναι. Τιμούμε ανθρώπους και καταστάσεις. Πολεμάμε το κακό. Θωρακιζόμαστε στις καταστροφές.

Πιστεύω και το πιστεύω βαθιά πως πρέπει να προχωρήσουμε χωρίς προκαταλήψεις, στερεότυπα και ιδεοληψίες στην ανέγερση μνημείου για τους Εβραίους Πρεβεζάνους συμπατριώτες μας που εξοντώθηκαν από τα ναζιστικά τέρατα. Ένα μνημείο που κι αυτό έχει αργήσει να έρθει και να στηθεί στην πόλη μας. Το χρωστάμε. Στην Ιστορία. Στην Ανθρωπιά. Στον Πολιτισμό. Για καθαρό βλέμμα. Προς την Ψυχή. Προς την Οικουμένη. Στην Ανοιχτότητα.

ΥΓ: Μια μικρή αναθηματική πλάκα υπάρχει στην είσοδο του ΙΚΑ που γίνεται αναφορά στον χαλασμό τους θα ήταν αστείο να θεωρηθεί αυτό ως μνημείο.

Σπύρος Σίσκας

Πρεβεζα 2015 Οκτωβριος