Tα τελευταία χρόνια oλόκληρο το δημόσιο - συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών των δήμων και περιφερειών- έχει πληγεί από τις μαζικές αποχωρήσεις προσωπικού. Αυτό έχει γίνει κυρίως, είτε με τις χιλιάδες συνταξιοδοτήσεις, είτε με τη μη ανανέωση συμβασιούχων ορισμένου χρόνου οι οποίοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Τα κενά επίσης, είναι τεράστια στους τομείς της παιδείας και υγείας με άμεση συνέπεια την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών και των δημόσιων αγαθών. Το αποτέλεσμα είναι, οι ελλείψεις προσωπικού στο σύνολο του δημοσίου να μην καλύπτονται και η πολιτική επιλογή που επικρατεί είναι η αναπλήρωσή τους με προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, voucher και συμβάσεις ορισμένου χρόνου από το ΕΣΠΑ.

Όσον αφορά το πρόγραμμα από το ΕΣΠΑ, ουσιαστικά, πρόκειται για ένα πρόγραμμα «απασχόλησης» που προκύπτει- όπως επισημαίνεται- από τις δεσμεύσεις της χώρας μας από το επικαιροποιημένο Μνημόνιο Οικονομικών και Χρηματοπιστωτικών Πολιτικών (Ν.4152/2013) και δεν διαφέρει σε τίποτα από τα προηγούμενα και τα επόμενά του. Είναι εκπορευόμενο από την Ε.Ε. και συγχρηματοδοτούμενο από το ευρωπαϊκό κοινωνικό ταμείο «ΕΣΠΑ» και έρχεται να δώσει ένα ακόμη βαρύ πλήγμα στις εργασιακές σχέσεις και στα δικαιώματα εργαζομένων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα, απευθύνεται σε πολύ ειδικές κατηγορίες ανέργων, οι οποίες βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης (π.χ. οικογένειες στις οποίες δεν δουλεύει κανένα μέλος, άνεργοι με ετήσιο ατομικό εισόδημα έως 5.000€ ή οικογενειακό έως 11.000€). Επιχειρεί στο όνομα της δήθεν καταπολέμησης της ανεργίας, να «καλύψει» για 8 μήνες τα κενά στους δήμους· κενά, τα οποία έχουν προκύψει από την πολιτική που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στις παρεχόμενες κοινωνικές υπηρεσίες. Επιπλέον, όσοι άνεργοι επιλεχθούν σε μία φάση, αποκλείονται από τις επόμενες διαδικασίες κατάταξης σε πίνακες ανέργων ∆ημόσιων Προσκλήσεων που θα προκηρυχθούν!

Όλες αυτές οι προσλήψεις που υποτίθεται ότι γίνονται για την κάλυψη «εποχικών, πρόσκαιρων και έκτακτων αναγκών», στην πραγματικότητα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και αυτό το γνωρίζουν οι πάντες. Το γνωρίζει η Κυβέρνηση, το γνωρίζουν οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες. Αυτή είναι η αλήθεια κι ας μην το παραδέχεται κανείς. Παριστάνουν όλοι τους τους ανήξερους, γιατί προσπαθούν να κρύψουν ότι η πολιτική τους είναι να καταργήσουν τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, να ανακυκλώνουν την ανεργία, να δώσουν σε ιδιώτες την καθαριότητα και άλλα δημόσια φιλέτα με ότι αυτό συνεπάγεται για δημότες και εργαζόμενους, να υποβαθμίσουν περεταίρω τη ζωή των σημερινών και αυριανών εργαζομένων προς όφελος των οικονομικών ελίτ και του κεφαλαίου.

οι δημοτικές αρχές συναινούν…

Οι δήμοι, κάθε χρόνο απασχολούν 50 - 250 εργαζόμενους-ωφελούμενους (και οι μεγάλοι δήμοι ακόμα περισσότερους) . Με επιχειρήματα όπως «η τρόικα και τα μνημόνια δεν μας αφήνουν να προσλάβουμε», «δεν μας δίνουν λεφτά», «θέλουμε να ανακουφίσουμε τους χιλιάδες ανέργους», κ.α.. οι δημοτικές αρχές από καιρό προσπαθούν να δικαιολογήσουν τη συμφωνία τους και συμμετοχή τους στα προγράμματα αυτά. Με αυτόν τον τρόπο όμως εδραιώνονται οι ελαστικά και με περιορισμένα δικαιώματα εργαζόμενοι στον δήμο μας αλλά και η υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, αφού όλοι καταλαβαίνουμε ότι είναι αδύνατο σε τόσο σύντομο διάστημα ένας εργαζόμενος να προσαρμοσθεί και να παρέχει υπηρεσίες ιδιαίτερα σε κρίσιμους τομείς (βρεφονηπιακοί σταθμοί, καθαριότητα κ.λπ.), αλλά και γιατί με το τέλος της 8μηνης εργασίας οι θέσεις θα μείνουν πάλι κενές περιμένοντας το επόμενο πρόγραμμα.

Όπως ακριβώς η κυβέρνηση μοιράζει κουπόνια για σίτιση προσβάλλοντας την αξιοπρέπεια του κόσμου, αντί για ουσιαστικές παρεμβάσεις που θα βγάλουν τον κόσμο από το σκοτάδι της φτώχειας, έτσι ακριβώς οι χιλιάδες άνεργοι δεν λύνουν το πρόβλημα τους με προγράμματα προσωρινής κοινωφελούς εργασίας και οι δημοτικές αρχές έχουν τεράστια ευθύνη σε αυτό.

Έως τώρα δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα δημοτικής αρχής που να αντιδρά (πέρα από μερικές μικρές φραστικές αμφισβητήσεις). Οι δήμοι, ως τοπικό κράτος εφαρμόζουν τις κεντρικές πολιτικές επιλογές στην πράξη. Προσλαμβάνουν κόσμο μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ και δεν διεκδικούν την κάλυψή τους με μόνιμο προσωπικό με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Απευθύνονται στις ΚΟΙΝΣΕΠ (μάλιστα, αυτοί επιλέγουν την υπηρεσία που θα δώσουν σε συνεταιριστικές επιχειρήσεις, ενισχύοντας τις πελατειακές σχέσεις ακόμη περισσότερο), στην πράξη νοικιάζουν απ' αυτές φτηνό προσωπικό (κακοπληρωμένο, προσωρινό, ανακυκλούμενο), το οποίο φυσικά, δεν είναι ενταγμένο στο προσωπικό των δήμων. Ταυτόχρονα, οι δημότες χαρατσώνονται με τέλη, φόρους και πρόστιμα, και ο δήμος-τοπικό κράτος απαλλάσσεται από την ευθύνη να προσφέρει πλήρεις, δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες στο λαό. Απαλλάσσεται από τους εργαζόμενους με πλήρη δικαιώματα, από δομές που υπόκεινται στον δημόσιο έλεγχο, τις οποίες μάλιστα έχει ήδη πληρώσει ο πολίτης μέσω άμεσης και έμμεσης φορολογίας.

…εμείς λέμε:

Οι άνεργοι είναι εργαζόμενοι χωρίς δουλειά και οι «ωφελούμενοι» είναι εργαζόμενοι και όχι επαίτες. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, να βαδίσουμε σε κοινό αγώνα με αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια για να μην χρησιμοποιούν κανέναν μας ώστε να διαλύουν τα δικαιώματα των υπόλοιπων.

Μαζί, εργαζόμενοι, επισφαλείς, απολυμένοι, Έλληνες και μετανάστες, με όπλο την αλληλεγγύη των ανθρώπων που θέλουν και μπορούν να ζουν από την δουλειά τους, με κοινό μας συμφέρον να μην ζήσουμε ο καθένας μόνος του και ηττημένος και όλοι μαζί σαν δούλοι, μέσα από τα σωματεία μας και τη συλλογική οργάνωση κόντρα στη λογική που μας διαιρεί σε κατηγορίες, να παλέψουμε για:

- μόνιμη και σταθερή δουλειά, δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα και αυξήσεις στους μισθούς για μια αξιοπρεπή ζωή,

- κατάργηση των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας και των προγραμμάτων μέσω ΕΣΠΑ, όπως και κάθε μορφής ενοικιαζόμενης – ελαστικής εργασίας,

- πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στους δήμους και περιφέρειες για όλες τις κενές θέσεις,

- επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους, χωρίς περιορισμούς.

Ένας αγώνας που αφορά και τους μόνιμους, για το μέλλον και την ποιότητα της εργασίας τους και των υπηρεσιών που παρέχουν. Για την ασφάλεια και την υγεία τους, καθώς μεγαλώνει ο κατάλογος των ατυχημάτων-δολοφονιών από την αδιαφορία των υπευθύνων. Αγώνας που δεν θα επιτρέψει την κατάργηση των βαρέων αλλά αντιθέτως θα απαιτήσει την διεύρυνση των δικαιούχων του. Δεν θα ανεχτεί το γλείψιμο και τον κανιβαλισμό, στο όνομα του ικανότερου ή του πιο παραγωγικού που προάγει η αξιολόγηση.

Να απαιτήσουμε:

- οι δημοτικές αρχές να πάρουν απόφαση να αμειφτούν οι εργαζόμενοι που θα προληφθούν με 2/5/8μηνα με τη συλλογική σύμβαση εργασίας των εργαζομένων στους ΟΤΑ και να έχουν πλήρη ασφαλιστική & υγειονομική κάλυψη,

- οι εργαζόμενοι που θα προληφθούν με 2/5/8μηνα να απασχοληθούν μόνο στις υπηρεσίες για τις οποίες προσλήφθηκαν και να πληρώνονται κάθε μήνα,

- να απολαμβάνουμε πλήρεις και δωρεάν κοινωνικές παροχές ως δημότες.

Είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες εφαρμόζει πολιτικές που κινούνται εντός του πλαισίου που ορίζουν ΕΕ–ΔΝΤ-ΕΚΤ και έχουν φτωχοποιήσει την κοινωνία ενώ παράλληλα ζητάει την ανοχή της κοινωνίας για αυτό. Είναι επίσης, φανερό ότι ανάμεσα στην κάλυψη των λαϊκών αναγκών και την εξυπηρέτηση των δανειστών επιλέγει το δεύτερο. Καθήκον δικό μας είναι να επιλέξουμε κι εμείς «στρατόπεδο»· κι αυτό δεν μπορεί παρά να είναι το πρώτο με σημαία μας τα σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα μπροστά!

*Πρόεδρος του συλλόγου υπαλλήλων Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας, Περιφέρειας Ηπείρου

μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας

Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Πρέβεζας

με την «ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ για τα χωριά και τη πόλη της Πρέβεζας»