Ζούμε σε μια πόλη κατά γενική ομολογία όμορφη, σε θέση προνομιούχα, με φυσική ομορφιά και ιστορία. Πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση για τον δημαρχιακό θώκο γεννιούνται προσδοκίες για αξιοποίηση αυτών των προνομίων, για αλλαγές στην καθημερινότητά μας, για αναβάθμιση των υπηρεσιών που προσφέρονται  στους πολίτες.

Τις περισσότερες φορές η διάψευση είναι γρήγορη και οδυνηρή. Ο Δήμος λειτουργεί σαν μια αργοκίνητη απαρχαιωμένη μηχανή, οι υπηρεσίες δεν αναβαθμίζονται αλλά τα δημοτικά τέλη αυξάνονται. Οι δρόμοι εξακολουθούν να είναι επικίνδυνοι, οι κάδοι να ξεχειλίζουν από σκουπίδια σε κάθε γωνιά της πόλης (παρεμπιπτόντως οι κάδοι δεν φαίνεται να έχουν ποτέ απολυμανθεί αναδίδοντας ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες την απαίσια οσμή τους και θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία), ο φωτισμός να είναι ανεπαρκής σε αρκετές περιοχές. Ως πόλη αντιμετωπίζεται μόνο το κέντρο, η βιτρίνα μας. Η αλήθεια είναι ότι εκεί η εικόνα είναι κάπως καλύτερη και προφανώς γι' αυτό ο Δήμαρχος και οι συν αυτώ νιώθουν ικανοποίηση για το έργο τους.

Η συνήθης δικαιολογία για αυτή την απραξία είναι η δύσκολη οικονομική κατάσταση, η έλλειψη προσωπικού (κι ας υπάρχουν υπεράριθμοι υπάλληλοι σε αρκετούς τομείς), τα συμφέροντα που εμποδίζουν τις όποιες πρωτοβουλίες να υλοποιηθούν.

Επειδή, λοιπόν, έχουμε κουραστεί να ακούμε τα ίδια και τα ίδια, για να κρύψουν κάποιοι την ατολμία τους ή ακόμη και την ανικανότητά τους, τούς προτρέπουμε να ρίξουν μια ματιά σε άλλους δήμους (π.χ. δήμος Τρικκαίων ) που εν μέσω κρίσης πρωτοπορούν και καινοτομούν κάνοντας τους δημότες τους να νιώθουν υπερήφανοι για την πόλη τους και να απολαμβάνουν έναν πολιτισμό στην καθημερινότητά τους που για εμάς είναι άπιαστο όνειρο.

Η ύπαρξη αυτών των παραδειγμάτων αποδεικνύει πως αυτό που λείπει από τη δική μας δημοτική αρχή είναι το όραμα. Σημασία έχει τι πόλη θέλουμε. Ο επαρχιωτισμός, τα μικροκομματικά συμφέροντα, τα πολιτικά παιχνίδια μόνο αυτό το μίζερο αποτέλεσμα μπορούν να δώσουν. Όμως μια  διαφορετική αφετηρία μπορεί να μας οδηγήσει και σε ένα άλλο αποτέλεσμα.

 Όραμα για μια πόλη σύγχρονη, καθαρή, με πεζοδρόμια για τους πεζούς και μόνο, με πράσινο, παιδικές χαρές, με ποδηλατόδρομους (που δε θα γίνονται θέσεις για παρκάρισμα), με δρόμους χωρίς αλλεπάλληλα μπαλώματα και λακκούβες, με ένα παραλιακό μέτωπο χωρίς τις αντιαισθητικές νάιλον προεκτάσεις των καταστημάτων (οι προσόψεις των πιο όμορφων κτιρίων έχουν καλυφθεί από αυτές), που θα αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας στον τομέα της ενέργειας και της επικοινωνίας, θα διαθέτει δίκτυο αστικών συγκοινωνιών, χώρους πολιτισμού (ο δημοτικός κινηματογράφος αποτελεί παρελθόν, η δημοτική βιβλιοθήκη κινείται σε ρυθμούς άλλης εποχής) και αθλητισμού για τους πολίτες της ( μην ξεχνάμε το πολύπαθο κολυμβητήριο), που θα υλοποιεί εναλλακτικές μορφές τουρισμού (ιαματικά λουτρά), θα σέβεται και θα αναδεικνύει τα μνημεία της (όπως τα κάστρα της) ...

Ναι, αυτά και πολλά άλλα πρέπει να θέλει για την πόλη μας ο νέος Δήμαρχος, συγχρόνως όμως πρέπει να έχει τη γνώση να τα πραγματοποιήσει, την τόλμη να συγκρουστεί, τη διάθεση να συνεργαστεί, να ενημερώσει τους πολίτες αλλά και να ενημερωθεί για τις ανάγκες της κάθε γειτονιάς, να αλλάξει νοοτροπίες και κατεστημένα.  Ίδωμεν ...