Εργαζόμενοι/ες, νέες και νέοι, αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι/ες

ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, συνοδοιπόροι στο ευρωμνημονιακό πλαίσιο λεηλασίας του λαού, δίνουν μπροστά στις εκλογές της 7 Ιούλη, μια ακόμα σκιαμαχία για την ανάδειξη του καλύτερου διαχειριστή της δημοσιονομικής φυλακής και της μνημονιακής κανονικότητας.

Και οι δύο μας λένε ότι αντιμάχονται δύο κόσμοι: «ο κόσμος της προόδου και των πολλών και ο κόσμος της συντήρησης και των λίγων», διακηρύσσει ο Τσίπρας. Για τον «κόσμο της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης και όχι του δημοσιοκεντρισμού και των Ρουβίκωνων» κάνει λόγο ο Μητσοτάκης. Πόσο υποκριτές είναι και οι δύο!

Όσο περισσότερο πουλάνε την ψυχή τους στο διαβολεμένο κόσμο της καπιταλιστικής κερδοφορίας, του ευρω-σφαγείου δικαιωμάτων, των «ματωμένων πλεονασμάτων», της «αναβαθμισμένης» Ελλάδας στο πλευρό του ΝΑΤΟ και των πολυεθνικών, καθώς και της περιβαλλοντικής καταστροφής, τόσο εντονότερα προβάλουν τεχνητά δίπολα και ψεύτικες ταυτότητες.

Δύο κόσμοι πράγματι συγκρούονται. Δεν είναι όμως οι φαντασιακοί που επινοεί ο αστικός διπολισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ.

Από τη μια είναι ο κόσμος της εργατικής τάξης, της φτωχολογιάς και της νεολαίας, που στενάζει από τη διπλή καταπίεση και υπερεκμετάλλευση εργοδοτών και κράτους. Από την άλλη ο κόσμος του πλούτου, των «επενδυτών» και του κεφαλαίου που έχει ξεσαλώσει και απαιτεί (και συνήθως παίρνει) τα πάντα, είτε με ΝΔ-ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) είτε με ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: μισθούς πείνας και καρατόμηση συντάξεων, δουλειά την Κυριακή και 7ήμερη εργασία χωρίς όρια, φορολογική ασυλία («κίνητρα ανάπτυξης»), ελαστική και ανασφάλιστη εργασία, εργολαβίες και συμπράξεις με τα φιλέτα του δημοσίου, ιδιωτικοποιήσεις, καρατόμηση δημόσιων δαπανών, εργοδοτική τρομοκρατία.

Ο πρώτος κόσμος, οι άνθρωποι της δουλειάς και του αγώνα, οι νέοι που δεν συμβιβάζονται πρέπει να έρθουν στο προσκήνιο, να μιλήσουν και κυρίως να δράσουν ανατρεπτικά!

Εργαζόμενοι/ες, νέες και νέοι, αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι/ες

Να μην τσιμπήσουμε στα ψευτοδιλήμματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε «προοδευτική συμμαχία» και ψήφο υπέρ του «για να μην έρθει η Δεξιά». Μιλάνε αυτοί που κυβέρνησαν τέσσερα χρόνια με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ και ξέπλυναν με τη μνημονιακή πολιτική τους τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Η δεξιά πολιτική ποτέ δεν έφυγε αυτή την τετραετία. Και αυτή (όπως και το κράτος και τα μνημόνια) έχει συνέχεια. Όσο και αν ο ηθικοπολιτικά στιγματισμένος ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ψελλίσει ξανά για τα «συμφέροντα που τον πολεμήσανε» δεν μπορεί πλέον να πείσει.

Ο Μητσοτάκης προσπαθεί να εμφανιστεί ως εγγυητής των συμφερόντων της «μεσαίας τάξης» και δημιουργός θέσεων εργασίας για τους φτωχούς. Ούτε αυτός μπορεί να ξεγελάσει εύκολα. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι με τη ΝΔ (και με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ νωρίτερα) προωθήθηκαν τα μνημόνια, ενισχύθηκαν τα πιο ισχυρά τμήματα του κεφαλαίου, αναπτύχθηκε ο εθνικισμός και ο νεοφασισμός, χτυπήθηκε βίαια το εργατικό εισόδημα και οι μικρομεσαίοι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, οι επιστήμονες, οι επαγγελματίες.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, παρά τις διαφορές τους, βλέπουν το μέλλον εντός της φυλακής της ΕΕ, με στολή εκστρατείας για τα συμφέροντα αστικής τάξης, πολυεθνικών και ΝΑΤΟ, υπό τη διαρκή αφαίμαξη του άδικου ιμπεριαλιστικού χρέους. Ως βασικό υποκείμενο της «ανάπτυξης» βλέπουν το κεφάλαιο και τις αρπακτικές επενδύσεις, με τους εργαζόμενους ως παρίες, που θα πάρουν μετά ένα μικρό ή μικρότερο κομματάκι από την πίτα, αφού έχουν υποστεί υπερεκμετάλλευση, ταπείνωση και λεηλασία δημόσιου πλούτου και περιβάλλοντος.

Αυτό που κρίνεται και στις 7 Ιούλη και στη συνέχεια είναι αν θα υπάρχει και ποια αντιπολίτευση απέναντι στο μαύρο αντιλαϊκό σκηνικό. Αν θα ενισχυθεί η Αριστερά εκείνη που μπορεί να εμπνεύσει μια εργατική λαϊκή αντεπίθεση και να σχεδιάσει ξανά μια πορεία ρήξης και αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Γι’ αυτό είναι ανάγκη:

• Να εκφραστεί στις κάλπες και στο κίνημα μια εργατική λαϊκή και νεολαιίστικη δυναμική, που φέρνει στο προσκήνιο τον ανυποχώρητο αγώνα για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζόμενων, της νεολαίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και όχι για φιλοδωρήματα. Δεν διαλέγουμε δεσμοφύλακα στην ευρω-φυλακή, διαλέγουμε ρήξη και ανατροπή.

• Να καταδικαστούν και η απερχόμενη κυβέρνηση της μνημονιακής δεξιάς πολιτικής και η δεξιά. Μαύρο στο ΣΥΡΙΖΑ και στην κυβέρνησή του για τα μνημόνια που μας φόρτωσε, για την υποταγή, για τον διασυρμό της έννοιας της αριστεράς. Μαύρο στη ΝΔ που θέλει να συνεχίσει και να κλιμακώσει την ίδια πολιτική με τη σημερινή κυβέρνηση, δίνοντας τα πάντα στο κεφάλαιο, στους εργοδότες και την ΕΕ. Κόκκινη κάρτα στους φασίστες, τα τσιράκια του συστήματος και στους εκφραστές του εθνικισμού!

• Να ενισχυθεί αποφασιστικά η μαχόμενη και μετωπική αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική Αριστερά, που συμβάλλει έμπρακτα σε μια μαχόμενη ανατρεπτική αντιπολίτευση, μέσω της ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης του κινήματος. Μια Αριστερά που μπορεί να συνεισφέρει σε ένα νέο σχέδιο ανατροπής της επιδρομής κυβερνήσεων-κεφαλαίου-ΕΕ και ΝΑΤΟ, για να ανοίξει ο δρόμος και να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων. Η Αριστερά της ρήξης, τόσο μέσα στο κίνημα όσο και στην πολιτική, που δεν αποδέχεται ως κανονικότητα τη νέα βαρβαρότητα! Που είναι πάντα εδώ για να ταράζει τα νερά και να καλεί σε ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

Σύντομο βιογραφικό

Μόνιμος κάτοικος Πρέβεζας. Γεννήθηκε το 1969 στη Γερμανία . Ο πατέρας του κατάγονταν από την Αγιά Πάργας και η μητέρα του από την Καβάλα. Εγκαταστάθηκαν στη Πρέβεζα το 1979.

Τέλειωσε Γυμνάσιο –Λύκειο στη Πρέβεζα και σπούδασε στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εξασκεί το επάγγελμα του Γεωπόνου, ως ιδιωτικός υπάλληλος σε εταιρεία γεωργικών φαρμάκων –λιπασμάτων σχεδόν 23 χρόνια με έδρα την Πρέβεζα.

Στα μαθητικά του χρόνια ήταν εκλεγμένο μέλος του 15μελούς, ενώ φοιτητής ήταν εκλεγμένο μέλος του ΔΣ του συλλόγου φοιτητών της Γεωπονικής. Ιδρυτικό μέλος της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης στα ΑΕΙ-ΤΕΙ (ΕΑΑΚ).

Ως εργαζόμενος εκλεγμένο μέλος της Γενικής Συνέλευσης των αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας και έπειτα εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου μέχρι σήμερα. Είναι ιδρυτικό μέλος και εκλεγμένος πρόεδρος του Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηπείρου –Λευκάδας.

Είναι εκλεγμένο μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του παραρτήματος Ηπείρου-Νήσων του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΓΕΩΤΕΕ) και αντιπρόσωπος στη Γενική Συνέλευση των αντιπροσώπων της και εκλεγμένο μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Γεωπόνων (ΠΟΣΓ).

Μέλος του «Νέου Αριστερού Ρεύματος για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση (ΝΑΡ)» από το 1990, ιδρυτικό μέλος της «νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση» , μέλος του γραφείου περιοχής Ηπείρου –Κέρκυρας-Λευκάδας και μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του «Νέου Αριστερού Ρεύματος για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση (ΝΑΡ)», μέλος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Συμμετέχει στο συντονιστικό της περιφερειακής κίνησης «ΑΡιστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο (ΑΡ.Π.Η)» (με την οποία είναι και υποψήφιος) , στη δημοτική κίνηση «ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας» και σε διάφορες τοπικές επιτροπές αγώνα και πρωτοβουλίες.