Δεν εκπροσωπώ κανέναν εργαζόμενο ή συνταξιούχο στρατιωτικό. Δεν είμαι ενταγμένος σε κανένα πολιτικό κόμμα, σχήμα ή οργανισμό. Εργάσθηκα τριάντα τέσσερα (34) χρόνια και θεωρώ πάντα σαν εργοδότη μου τον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη. Άφησα ιδρώτα και αίμα στην Πολεμική Αεροπορία, που με τιμή υπηρέτησα. Ερωτεύτηκα τη γυναίκα μου και μαζί μ’ αυτή και τον τόπο της , την Πρέβεζα. Έγινα δημότης αυτής της πόλης, ζω στον τόπο της και χαίρομαι τις χάρες του. Δεν φανταζόμουν όμως ποτέ ότι η μονόπλευρη και ελλιπής πληροφόρηση των συμπολιτών μου θα με έκανε να νιώθω άβολα απέναντί τους επειδή δικαιούμαι να περάσω το κατώφλι της Λέσχης Αξιωματικών.

Το πιο πιθανό είναι ότι οι συμπολίτες μας δεν γνωρίζουν πώς η μερίδα των πολιτών που ασκούν το επάγγελμα του στρατιωτικού δεν μπορεί να εκφράσει δημόσια άποψη για κοινά θέματα χωρίς την έγκριση της υπηρεσίας που εργάζεται, δεν έχει αναπτυγμένα συλλογικά όργανα και είναι πολύ δύσκολο να διαδηλώσει μαζικά υπέρ οποιασδήποτε κοινής της θέσης. Έτσι όταν συζητείται δημόσια ένα θέμα που αφορά τους στρατιωτικούς , βλέπουμε συνήθως τις απόψεις όλων των άλλων πλην των ιδίων.

Αλλά ας δούμε πως έχουν τα πράγματα με τη Λέσχη Αξιωματικών:

Η ονομαζόμενη «Διακλαδική Λέσχη Ενόπλων Δυνάμεων» διαχειρίζεται από την 131 Σμηναρχία Μάχης, κατόπιν διαταγής της προϊστάμενης αρχής της. Δεν την πήραν μόνοι τους οι «κακοί» στρατιωτικοί.

Η Λέσχη αυτή, όπως όλες οι παρόμοιες λέσχες που υπάρχουν σε άλλες πόλεις, λειτουργεί με σκοπό την εξυπηρέτηση των αναγκών διατροφής και ψυχαγωγίας του εν ενεργεία και εν εφεδρεία προσωπικού και των μελών των οικογενειών καθώς και την ανάπτυξη και προαγωγή των σχέσεων μεταξύ του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και των πολιτών της τοπικής κοινωνίας. Για την οικονομική δε ενίσχυση των λεσχών γίνονται ανάλογες κρατήσεις από το μισθό των στρατιωτικών.

Η Λέσχη δεν,( επαναλαμβάνω), δεν είναι χώρος της Ένωσης Αποστράτων. Η τοποθέτηση της επιγραφής πλησίον της εισόδου είναι ατυχής και μάλλον οφείλεται στον υπερβάλλοντα ζήλο να γνωστοποιηθεί στο κοινό η ίδρυση του Παραρτήματος Πρεβέζης της Ένωσης Αποστράτων Αεροπορίας . Το εν λόγω Παράρτημα είναι νεοσύστατο και αναμένεται να γίνουν εκλογές για να αποκτήσει αιρετό συμβούλιο. Θα βρει το δικό του χώρο και το δικό του δρόμο. Τότε δε οι ανακοινώσεις του θα εκφράζουν και το μεγαλύτερο μέρος των αποστράτων.

Η Λέσχη στεγάζεται στο κτίριο που κτίσθηκε από το Στρατό σε οικόπεδο που του παραχωρήθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών γι΄ αυτό το σκοπό. Η χρήση του σταμάτησε για κάποιο διάστημα, μετά την διάλυση των Μονάδων του Στρατού Ξηράς και επαναλειτούργησε πρόσφατα όπως προαναφέρθηκε.

Γιατί λοιπόν ζητείται τώρα πίσω;

Γιατί «πεθαίνουμε» τη ζωντανή Λέσχη και δεν «ανασταίνουμε» τα «νεκρά» στρατόπεδα;

Γιατί να το πάρουμε από κάποιους που το χρησιμοποιούν και να το δώσουμε σε άλλους;

Γιατί να δημιουργήσουμε έριδες, πικρία, απόρριψη, αδικία, με τι κόστος και τι κέρδος;

Η πόλη της Πρέβεζας είναι πολύ μικρή για να χωρισθεί ο κόσμος της σ΄ αυτούς που είναι μαζί ή εναντίον των «κακών» στρατιωτικών που έχουν Λέσχη. Ας αφήσουμε τα δύο Υπουργεία, Εθνικής Άμυνας και Οικονομικών να λύσουν το πρόβλημα και να μας δώσουν τη λύση. Άλλωστε οι στρατιωτικοί, δηλαδή η 131ΣΜ , θα κάνουν αυτό που θα τους διαταχθεί από την προϊστάμενη αρχή του. Είναι κουτό, αφελές και κυρίως επιζήμιο να μεταφέρουμε αυτή τη διαφορά σε διαμάχη των τοπικών φορέων με μία μερίδα συμπολιτών, τους στρατιωτικούς.

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και κυρίως ας ηρεμήσουμε. Οι στρατιωτικοί θα πάνε στη Λέσχη τους, θα πάνε και στα μαγαζιά των Πρεβεζάνων. Κανείς μας δεν ονειρεύτηκε να περάσει την κοινωνική του ζωή σε μία Λέσχη Αξιωματικών. Εκτός αν κάποιοι θέλουν να καταλήξουμε να μαζευόμαστε, οι στρατιωτικοί σε μαγαζιά ιδιοκτητών που μας «υποστηρίζουν» και οι υπόλοιποι στα άλλα, αυτών που είναι «εναντίον» μας, όπως σε κάτι χωριά οι δεξιοί πάνε στο ένα καφενείο και οι αριστεροί στο άλλο.

Το κέντρο βάρος του κοινωνικού ιστού των στρατιωτικών της περιοχής ζει στη Πρέβεζα, νοικιάζει κατοικίες, αγοράζει αγαθά, διασκεδάζει, εκπαιδεύει τα παιδιά του, έχει φίλους, φέρνει φίλους. Η 131ΣΜ, αν και εδρεύει στο Άκτιο εξυπηρετείται από τις υπηρεσίες της πόλης της Πρέβεζας, τροφοδοτείται από την αγορά της Πρέβεζας, στέλνει πελάτες στα ξενοδοχεία της Πρέβεζας, και εξυπηρετεί, με τρόπους που δεν μπορούν εδώ να εξηγηθούν, τον πολιτικό αερολιμένα, ο οποίος δέχεται χιλιάδες τουριστών και ζωογονεί την οικονομία της πόλης.

Η Πρέβεζα έχει την τύχη ή την ατυχία να έχει πολλά παλαιά κάστρα-στρατόπεδα. Έγιναν επειδή είναι ένας ακραίος γεωγραφικά τόπος. Τώρα τελείωσαν όλα αυτά και αν η Τοπική Αυτοδιοίκηση εργαστεί με συνέπεια, προοπτική και αποτελεσματικότητα μπορεί να αξιοποιήσει τεράστιους χώρους. Μπορεί να στεγάσει βήμα προς βήμα τις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες της πόλης, να εξοικονομηθούν χρήματα, αλλά κυρίως να ξεστοιχειώσει τα κάστρα και να τα κάνει στολίδια της πόλης.

Οι λέσχες αξιωματικών είναι από τους δημόσιους οργανισμούς που δεν πλήρωσαν ποτέ ενοίκιο σε ιδιωτικό κτίριο, όπως άλλες υπηρεσίες το συνηθίζουν. Λίγες υπηρεσίες του δημοσίου μερίμνησαν να κατασκευάσουν δικά τους κτίρια . Και τώρα όλη αυτή η ολιγωρία και η κατασπατάληση χρημάτων θα εξιλεωθεί με την αρπαγή της Λέσχης Αξιωματικών Πρέβεζας;

Έχει επιλεγεί η Λέσχη Αξιωματικών σαν αποδιοπομπαίος τράγος της οικονομικής κρίσης των Δημόσιων Υπηρεσιών της Πρέβεζας;

Απευθυνόμενος λοιπόν προς τους Πρεβεζάνους συμπολίτες, στρατιωτικούς και μη, η πρότασή μου είναι:

Ας σταματήσουμε αυτή τη στείρα αντιπαράθεση και ας καταλαγιάσουν ο κορώνες από δω και από κει.

Ας περιμένουμε νηφάλιοι την απόφαση των Υπουργείων.

Ας αφήσουμε την Λέσχη να λειτουργήσει και όταν με το καλό ή το κακό κλείσει και η 131ΣΜ τότε το κτίριο δεν θα έχει την τωρινή του υπόσταση.

…ας κρατήσουν οι χοροί και θα βρούμ’ αλλιώτικα στέκια επαρχιώτικα…

Ομόνοια Δικαιοσύνη Φιλία

Χαράλαμπος Ν. Μακρής

Αεροπόρος