Ας δούμε λοιπόν, τι μας είχε υποσχεθεί το 2019 ο κος Γεωργάκος και τι πραγματικά συμβαίνει μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια που ο ίδιος παραμένει στη θέση του Προέδρου του Λιμενικού Ταμείου:
- Μας εξέφρασε «την αμέριστη συμπαράσταση και την πλήρη κατανόηση - και λόγω της επαγγελματικής του εξειδίκευσης - του θέματος, καθώς και της άμεσης προτεραιότητας της ολοκλήρωσης με επανασυντονισμό όλων των αρμοδίων φορέων του project του MASTER PLAN και της αξιοποίησης του Λιμανιού ως προς την κάθε του από τις τρείς χρήσεις». Τι πραγματικά συνέβη:
- · Πραγματοποίησε μια κλειστή συνάντηση με τη μελετητική εταιρεία, ΤΡΙΤΩΝ, στο δημαρχείο χωρίς να επιτρέψει την παρουσία οποιουδήποτε εκπροσώπου των επαγγελματιών του εμπορικού λιμένα ή εκπροσώπων του Τύπου (φθινόπωρο 2019).
- · Πραγματοποίησε κλειστή ψηφιακή διαβούλευση για το MasterPlanτου λιμανιού χωρίς τα αποτελέσματα της διαβούλευσης να είναι φανερά, αλλά και χωρίς να παραλάβει τον τελικό φάκελο της μελέτης. Χωρίς να ενημερώνει για τα δύο σχέδια, τις δύο εναλλακτικές λύσεις που παρουσιάστηκαν (φθινόπωρο του 2020).
- · Επί δύο χρόνια προσπαθούσε να θάψει την οποιαδήποτε δημόσια συζήτηση για το MasterPlanτου λιμανιού και μόνο ύστερα από πίεση της Λαϊκής Συσπείρωσης προχώρησε σε δημοτικό συμβούλιο (φθινόπωρο του 2022).
- · Ένα χρόνο μετά, καμία εξέλιξη ή ακόμα και πρόθεση να προχωρήσει σε ολοκλήρωση του MasterPlanμε βάση την ομόφωνη τελικά απόφαση από το παραπάνω δημοτικό συμβούλιο.
- Αναφέρθηκε στην προβληματική συνεργασία με την τότε Δημοτική Αρχή και το Λιμενικό Ταμείο, τις κακές συνθήκες, τις ελλείψεις, την εικόνα εγκατάλειψης, ακόμα και το θέμα της ασφάλειας ISPS. Στα χρόνια της προεδρίας του οι ίδιες ελλείψεις και περισσότερες υπάρχουν, η εικόνα εγκατάλειψης παραμένει ίδια και χειρότερη. Όσον αφορά την ασφάλεια ISPSτην ανανεώνει με βραχυχρόνιες συμβάσεις και μάλιστα ανά περιόδους παραμελεί και την ανανέωση αυτής.
- Αναφερόταν τότε σε «ένα ισχυρό κεντρικό παραγωγικό πεδίο σημαντικών εσόδων για τα Δημοτικά Ταμεία». Τέσσερα χρόνια μετά, παρακολουθούμε με ενδιαφέρον το πόσο δύσκολο είναι να μιλήσουν με ξεκάθαρους αριθμούς, να μιλήσουν για τα έσοδα του οργανισμού. Μάλιστα επικεντρώνουν τα έσοδά τους αποκλειστικά στην παραμονή επαγγελματικών σκαφών αναψυχής στο παραλιακό μέτωπο, εκφράζοντας έτσι την πλήρη άγνοιά τους, ηθελημένη ή μη, για ότι αφορά τα οικονομικά του οργανισμού που διαχειρίζονται.
- Μας είχαν πει ότι το MasterPlan «αποτελεί το διαβατήριο εκκίνησης για την εύρεση πόρων και χρηματοδοτήσεων στο ζητούμενο της κατασκευής της Ανατολικής Προβλήτας, δίχως απώλεια των 250 μέτρων αλλά και δίχως διακοπή της λειτουργίας του λιμανιού και της εργασίας των εργαζομένων εκεί». Και τι ακριβώς συνέβη μέχρις σήμερα:
- · MasterPlanμε καθυστέρηση ήδη πενταετίας και συνεχίζουμε.
- · Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς επιθυμεί να κάνει ο Δήμαρχος και Πρόεδρος με το λιμάνι. Τοποθετεί το υδατοδρόμιο ξεχωριστά από την κρουαζιέρα (η λογική θα έλεγε ότι θα είχαν κοινή πύλη υποδοχής), η κρουαζιέρα μετατοπίζεται με πρωτοβουλία της μελετητικής εταιρείας από την καθορισμένη θέση και συζητιέται να παραμείνουν μόνο τα 120 μέτρα της προβλήτας του εμπορικού λιμένα. Αυτό είναι το σχέδιο που έδειξε μεγάλο ζήλο να περάσει ο κος Γεωργάκος. Ενώ μιλάει για χρηματοδοτήσεις που υποτίθεται πήρε επιβεβαίωση μια φορά το 2021 και ξαφνικά την επανέφερε και το 2022 μετά την έκβαση του δημοτικού συμβουλίου. Αλλά τι ακριβώς θα χρηματοδοτήσει; Ποια ανατολική προβλήτα; Που θα κατασκευαστεί η προβλήτα της κρουαζιέρας; Γιατί να μην είναι κοινός ο χώρος για την υποδοχή των επιβατών κρουαζιερόπλοιων και υδροπλάνων; Γιατί να δημιουργηθεί δύσκολη γειτνίαση με το αλιευτικό καταφύγιο; Γιατί προσπαθεί να συρρικνώσει την εμπορική χρήση; Μια συνεχόμενη σύγχυση για τέσσερα χρόνια υπήρξε η θητεία του κου Γεωργάκου και τίποτα άλλο.
- Μας είχε τονίσει «τη σπουδαιότητα για το σχεδιασμό ενός αναπτυξιακού κλιμακωτού πλάνου με την τεχνοκρατική στελέχωση του Λιμενικού Ταμείου, αλλά και της αρμόδιας υπηρεσίας στο Δήμο, για τη βέλτιστη αξιοποίηση και κεφαλαιοποίηση της δυναμικής του Λιμένα που αποφέρει σημαντικά έσοδα στο Δήμο». Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να συναντήσει τους χρήστες του λιμανιού, τις συνδεόμενες, δηλαδή, βιομηχανίες και εταιρείες. Ποτέ δεν παρουσιάστηκε ένας ξεκάθαρος σχεδιασμός βασισμένος σε γνώση και τεχνοκρατική αντίληψη.
Σε συνέχεια όλων των παραπάνω ελλείψεων, ατοπημάτων κλπ. καταφέρνει να δεχθεί μια αγωγή εννιά εκατομμυρίων από τους ενοικιαστές της μαρίνας, που βασίζεται ξεκάθαρα στην αδιαφορία του ίδιου να διευθετήσει θέματα του οργανισμού που προεδρεύει.
