‘Ίσως θυμάστε το χιουμοριστικό ερώτημα του παλιού τραγουδιού της κατοχής, που μας το γνώρισε ο Πάνος Τζαβέλας και έλεγε: «Τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά;»! Σήμερα, όμως, δεν ψάχνουμε την πατρότητα των παιδιών, αλλά να βρούμε απάντηση στο άκρως ζωτικό, υπαρξιακό θα έλεγα για όλους μας, ερώτημα: τίνος είναι τούτη η χώρα βρε παιδιά;

Μια αναδρομή, έστω και στο πρόσφατο, παρελθόν αυτής της χώρας, νομίζω μπορεί να πείσει τον καθέναν για την αναγκαιότητα απάντησης στο υπερκείμενο ερώτημα.

Αν και έχω αναφερθεί σε προηγούμενα άρθρα σε σημεία της απάντησης στο συγκεκριμένο ερώτημα, θα προσπαθήσω σε τούτο το άρθρο να συγκεντρώσω πολλά από εκείνα τα γεγονότα, σε όλους μας γνωστά, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στην απάντηση του ερωτήματος.

Τίνος, λοιπόν, είναι τούτη η χώρα βρε παιδιά;

• Το 1948, εν μέσω εμφυλίου πολέμου, ο τότε υπουργός Στρατιωτικών Παναγιώτης Κανελλόπουλος, απευθυνόμενος στον Αμερικάνο στρατηγό Βαν Φλιτ, είπε: «Ιδού ο στρατός σας, στρατηγέ!» Ακόμα κι αν ισχύει ότι είπε, αυτό που ισχυρίζονται οι «υπερασπιστές» του Π. Κανελλόπουλου, «Και εσείς συμβάλατε στη δημιουργία αυτού του στρατού», η διαφορά είναι δυσδιάκριτη.

• Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει (υπάρχουν βίντεο) τα λεχθέντα του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων κ. Κ. Τασούλα στον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, κ. Μπομπ Μενέντεζ: «Από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο και από την Κρήτη μέχρι την Θράκη, σας παραδίδουμε την Ελλάδα σήμερα στα χέρια σας. Και είμαστε βέβαιοι ότι είναι σε καλά χέρια».

• Από το 1940 έως το 2010 ήταν σε ισχύ η σύμβαση “Hugh Cooper”, μια σύμβαση μεταξύ του ελληνικού δημοσίου με τις Η.Π.Α. και την Hugh Cooper & co., η οποία προέβλεπε ότι όλος ο υδάτινος αλλά και ο υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος της χώρας (όπως τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά», σίδηρος, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, άλλα μεταλλεύματα, πετρέλαιο, αέριο κλπ), τίθενται υπό την αιγίδα ενός Αμερικάνικου consortium εταιρειών! Ο Δημήτρης Μπάτσης  στο βιβλίο του , το 1947, με τίτλο: "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα", αποκάλυψε την ύπαρξη της σύμβασης Cooper και το πλήρωσε με την εκτέλεσή του το 1952, μαζί με τους Ν. Μπελογιάννη, Ν. Καλούμενο και Ηλ. Αργυριάδη.

• Το 1960 “παραδόθηκαν” οι ελληνικοί βωξίτες στην γαλλική ΠΕΣΙΝΕ (PECHINEY), για 30 χρόνια.

• Η γερμανική FRAPORT A.G., μέσω της FRAPORT GREECE (σε συνεργασία με το Όμιλο Κοπελούζου), απέκτησε από το Δημόσιο την διαχείριση (από το 2017) 14 ελληνικών αεροδρομίων για τα επόμενα 40 χρόνια. Μ’ αυτόν τον τρόπο, εκτός των αεροδρομίων, θα ελέγχει και την κίνηση του ελληνικού τουρισμού, αφού αυτά τα 14 αεροδρόμια καλύπτουν το Ιόνιο και το Αιγαίο Πελάγη.

• Από το 2022 έχει ξεκινήσει, μέσω ΤΑΙΠΕΔ (Asset Development Plan (ADP)) η παραχώρηση των σημαντικότερων ελληνικών λιμανιών και μαρίνων, μετά από έγκριση (2021) του κυβερνητικού συμβουλίου οικονομικής πολιτικής. Σε προτεραιότητα ήταν τα λιμάνια Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Καβάλας, Ηγουμενίτσας και Ηρακλείου Κρήτης.

• Το λιμάνι του Πειραιά έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε πύλη εισόδου της Κίνας στην Ευρώπη, προκεχωρημένο κινέζικο φυλάκιο κινεζικών συμφερόντων στην Ευρώπη.

• Αυτές τις μέρες, από την Ινδία, ο Έλληνας Πρωθυπουργός μας “ενημέρωσε” ότι η χώρα μας θα γίνει κι άλλη μια πύλη, πύλη εισόδου της Ινδίας στην Ευρώπη. Ούτε η Εκατονταπυλιανή της Πάρου να είμαστε!

• Συνεχίζεται η εξαγορά μεγάλων ελληνικών ξενοδοχειακών μονάδων σ’ όλα τα “κέντρα” του ελληνικού τουρισμού (της “βαριάς μας βιομηχανίας”, όπως αρέσκονται να λένε αυτοί που προωθούν τις εξαγορές) από μεγάλα διεθνή, κυρίως αμερικάνικα funds, όπως η Goldman Sachs, η HIG Capital κ.α.

• Οι εξαγορές και συγχωνεύσεις ελληνικών επιχειρήσεων από ξένους επιχειρηματικούς ομίλους εντείνεται την τελευταία 10ετία, όλο και περισσότερες επιχειρήσεις “αλλάζουν χέρια”. Σύμφωνα με τα στοιχεία της PwC Ελλάδας, οι ελληνικές επιχειρήσεις προσέλκυσαν συνολικά € 12 δισ. το 2022, εκ των οποίων τα € 10,4 δισ. προέκυψαν από εξαγορές και συγχωνεύσεις, ενώ για το 2023 υπολογίζεται ότι πλησίασαν τα € 15 δισ.

• Η επί σειρά ετών (απ’ την εποχή του περιβόητου Πακέτου Ντελόρ) υποβάθμιση και απαξίωση, ουσιαστικά καταστροφή, της ελληνικής γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής και της ελληνικής αλιείας οδήγησαν και συνεχίζουν να οδηγούν την επιβίωσή μας στα χέρια παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την ίδια μας ακόμη τη ζωή (μεταλλαγμένα κ.τ.λ.).

• Οι τομείς της Παιδείας και της Υγείας, με γοργούς ρυθμούς παραδίδονται στις κερδοσκοπικές ορέξεις των μεγάλων εκπαιδευτικών και υγειονομικών επιχειρηματικών ομίλων, είτε απευθείας ξένων, είτε ελληνικών άμεσα συνδεδεμένων με παγκόσμιους κολοσσούς, εκπαιδευτικούς, υγειονομικούς, ασφαλιστικούς. Κι όλα αυτά για το καλό μας!

• Η άμυνα της χώρας έχει προ πολλού εκχωρηθεί στους “συμμάχους”, Η.Π.Α. - ΝΑΤΟ, απ’ όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις. Οι αμερικανικές βάσεις, Σούδα, Αλεξανδρούπολη (γιατί νομίζετε ότι πουλήθηκε το λιμάνι σε αμερικανικά “συμφέροντα”;) στην χώρα μας χρησιμοποιούνται για τις πολεμικές δραστηριότητες των Η.Π.Α. - ΝΑΤΟ στους πολέμους της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής, καθιστώντας την Ελλάδα στόχο των αντίπαλων πλευρών. Η Ελληνική Κυβέρνηση, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενη, δηλώνει ότι βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία και στέλνει στρατιωτικό εξοπλισμό (μόνο;) στην Ουκρανία, αφοπλίζοντας ουσιαστικά όλη την ελληνική επικράτεια. Παράλληλα, τίθεται επικεφαλής (οικειοθελώς; αναγκαστικά;) της επιχείρησης EUNAVFOR ASPIDES για την επέμβαση των “συμμάχων” στην Ερυθρά Θάλασσα. Διοικητής αυτής της επιχείρησης είναι Έλληνας αξιωματικός του Ναυτικού και το αρχηγείο της επιχείρησης εδρεύει στη Λάρισα.

Από την παράθεση των παραπάνω πραγματικών και αδιαμφισβήτητων γεγονότων και καταστάσεων (θα μπορούσε κάποιος να προσθέσει και άλλα πολλά), γίνεται ολοφάνερο ότι το ερώτημα - Τίνος είναι τούτη η χώρα βρε παιδιά; - έχει άκρως ζωτική, υπαρξιακή σημασία για τον καθένα και την καθεμιά, που ζει, σπουδάζει, εργάζεται ή έχει συνταξιοδοτηθεί και προσπαθεί να ζήσει με ανθρώπινη αξιοπρέπεια σ’ αυτό το κομμάτι της Γης που λέγεται Ελλάδα.

Ας ψάξει την απάντηση ο καθένας από μόνος του, αλλά και όλοι μαζί και από κοινού να διερευνήσουμε τους δρόμους και τους τρόπους , ώστε αυτή η χώρα να γίνει τόπος αξιοπρεπούς εργασίας, διαβίωσης αλλά και πνευματικής ανάτασης όλων, όσων ζουν εδώ και πονούν αυτόν τον τόπο, κόντρα σ’ αυτούς που, χρόνια τώρα, την έχουν μετατρέψει σε πιόνι γεωπολιτικών συγκρούσεων προς όφελος των συμφερόντων των “μεγάλων παιχτών”, των παγκόσμιων και εγχώριων οικονομικών κολοσσών, αλλά και των ιδιοτελών τους συμφερόντων και επιδιώξεων.

Εσείς τι λέτε;