Αφορμή για αυτά που θα παραθέσω, είναι η ατάκα μια γυναίκας στον συνεργάτη μου Δημήτρη Πάτση: «Δημητράκη, πάρε το χαμπάρι. Δεν αλλάζει αυτή η πόλη». Η φράση αυτή ειπώθηκε από υπάλληλο, της οποίας ο προϊστάμενος είναι από εκείνους τους… τεμπελχανάδες, που όποτε θέλουν πατάνε στο γραφείο τους και πάντα-μα πάντα όμως- θα είναι προϊστάμενος αντ’ αυτού που παράγει έργο.

Και ‘γω ερωτώ: Αλλάζει μια πόλη όταν εκλεγμένος βουλευτής της την ώρα που προϊόντα των χωραφιών του Νομού μας, μένουν απούλητα, την ώρα που οι δουλειές υπάρχουν με το… σταγονόμετρο, την ώρα που ακόμη και στην Πρέβεζα υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ένα πιάτο φαί και ζητιανεύουν, εκείνος υπογράφει μαζί με συναδέλφους του ερώτηση στη Βουλή, ώστε να δοθεί ειδικό επίδομα στα ΜΑΤ. Και ο λόγος; Ότι-λέει- αρκετοί από τους αστυνομικούς που υπηρετούν σε αυτή την υπηρεσία, θέλουν να φύγουν επειδή δεν βαστάει πλέον η καρδιά τους να δέρνουν εργαζόμενο κοσμάκη και όχι χουλιγκάνους. Άνθρωποι εξάλλου είναι κάτω από τις στολές και είναι λογικό να συμβαίνει αυτό. Αλλά το ζήτημα είναι ότι ο βουλευτής μετράει το πόσο ξύλο θα ρίξουν τα ΜΑΤ με τα χρήματα που θα πάρουν.

Και ‘΄γω ερωτώ: Αλλάζει αυτή η πόλη, όταν τα χρήματα του ΕΣΠΑ που προορίζονται για ενίσχυση της αλιείας, υπάρχει πρόθεση να πάνε υπέρ Πολιτιστικού Συλλόγου. Νομίμως ενδεχομένως, αλλά ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό; Ή οι ψήφοι μετρούν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο;

Και ‘γω ερωτώ: Αλλάζει αυτή η πόλη, όταν οι αρμόδιες υπηρεσίες προειδοποίησαν εργολάβους σε συγκεκριμένη περιοχή, πως πρέπει να υψώσουν οικοδομές με συγκεκριμένες προδιαγραφές, γιατί σε βροχοπτώσεις θα υπάρχει τεράστιο πρόβλημα και όμως οι προειδοποιήσεις γράφτηκαν στα… παλιά παπούτσια;

Και ‘γω ερωτώ: Αλλάζει αυτή η πόλη όταν πολίτες της καταπατούν μέχρι και πεζοδρόμια και τα «βαφτίζουν» πάρκινγκ; Αλλάζει όταν έχει γίνει ο κακός χαμός να κοπούν κλαδιά δέντρων γιατί υπάρχει κίνδυνος και όταν ο Δήμος το πράττει, υπάρχουν πολίτες που φωνάζουν στα συνεργεία του Δήμου για οικολογικές καταστροφές;

Και ‘γω ερωτώ: Αλλάζει αυτή η πόλη όταν… μπαμπάς παίρνει από το… χεράκι, τον… γιόκα του (μιλάμε για 26 χρονών «μπέμπη») και τον πηγαίνει για… επίσκεψη σε πολιτικά πρόσωπα, μπας και βρει καμιά δουλειά;

Θα μου πείτε; Εσύ που βάζεις αυτά τα ερωτήματα κάνεις κάτι για να αλλάξει η πόλη; Θα σας πω όχι ή αν έχω κάνει κάτι ίσως αυτό να είναι ελάχιστο. Υπάρχουν όμως αυτοί που κάνουν και συνεχίζουν να κάνουν κόντρα στους καιρούς. Βοηθούν συνανθρώπους μας με ανάγκες, πιστεύουν ότι η Πρέβεζα μπορεί να προοδεύσει και έχει δυνάμεις να αναδείξει όλα εκείνα τα πράγματα που μας κάνουν περήφανους. Υπάρχουν πολίτες-πρότυπα που πιστεύουν ότι υπάρχουν δυνατότητες στην πόλη μας. Υπάρχουν πρόσωπα που δραστηριοποιούνται πολιτικά, με όραμα και σκοπό να ωφεληθούν οι πολλοί και όχι να χαμογελάνε ψεύτικα στα καφενεία!

Απλά θεωρώ πως αυτοί ακόμη δεν έχουν μπορέσει να βγουν στο προσκήνιο, με την στήριξη των πολλών. Προσωπικά πιστεύω πως σύντομα, λόγω και της γενικότερης οικονομικοπολιτικής κρίσης, αυτό θα συμβεί.

Ίσως οι περισσότεροι να θεωρούν πως αυτή η πόλη δεν αλλάζει ούτε με… σφαίρες. Αλλάζει λοιπόν ή δεν αλλάζει;