Ώρες, ώρες νομίζω ότι αρκετοί από εμάς που κατοικούμε στο Νομό Πρέβεζας ζούμε σε ένα παράλληλο σύμπαν με τον υπόλοιπο κόσμο. Ότι ζούμε σε έναν άλλο “πλανήτη” και σε μια άλλη πόλη από αυτή που βλέπει η καθεστηκυία αυτοδιοικητική και πολιτική τάξη.
Είχαμε ας πούμε την τύχη το τελευταίο χρονικό διάστημα να επισκεφθούν την πόλη της Πρέβεζας, στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου, δύο Πρόεδροι κομμάτων της αντιπολίτευσης (οι κ.κ. Κασσελάκης και Ανδρουλάκης) και χθες ο Υπουργός Ανάπτυξης Κώστας Σκρέκας, ένας εκ των κορυφαίων του κυβερνητικού σχήματος.
Από την επίσκεψη και των τριών δεν υπήρξε απολύτως καμία συγκεκριμένη δέσμευση για το Νομό Πρέβεζας και τις τεράστιες ελλείψεις του. Γενικές αναφορές μόνο που είναι ακίνδυνες. Θέλουμε δε θέλουμε αυτή τη μορφή παίρνει πλέον η πολιτική. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο, αλλά στοχευμένο.
Οι πολιτικοί πρέπει να λειτουργούν και να κινούνται σε ένα όσο το δυνατόν “προστατευμένο περιβάλλον” για να αποφεύγουν τα πολιτικά λάθη και τις υποσχέσεις.
Στην περίπτωση του κου Σκρέκα, επειδή ακριβώς είναι Υπουργός και όχι κάποιος παράγοντας της αντιπολίτευσης, η παρουσία δημοσιογράφων θα μπορούσε να αναδείξει προβλήματα. Θα μπορούσε να μετουσιώσει τις συζητήσεις που έγιναν πίσω από την κλειστή πόρτα, με κατάλληλες ερωτήσεις, σε ειδήσεις. ΕΙΔΗΣΕΙΣ που θα ήταν εξόχως ενδιαφέρουσες για την τοπική κοινωνία.
Κι επειδή scripta manent, δηλαδή τα γραπτά μένουν, όπως και οι δηλώσεις, ενδεχομένως το δημοσιογραφικό αποτέλεσμα να έδινε και extra “όπλα” στους τοπικούς αιρετούς για να διεκδικήσουν με καλύτερες προϋποθέσεις πράγματα για την τοπική κοινωνία.
Στους εκπροσώπους του Τύπου δεν στάλθηκε καν πρόγραμμα επίσκεψης, αν και είχε βγει από το γραφείο του Υπουργού.
Στην πραγματικότητα όσοι ήταν γύρω από τον Υπουργό, ενδεχομένως και τοπικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας δεν ήθελαν την παρουσία δημοσιογράφων, οι οποίοι να κάνουν ερωτήσεις. Η πρόσκληση για δήλωση του Υπουργού το απόγευμα της ημέρας επίσκεψής του ήρθε μόνο και μόνο έπειτα από αντιδράσεις εκπροσώπων του Τύπου.
Από τις ανακοινώσεις των φορέων της περιοχής μας (Δημαρχείο και Επιμελητήριο), αλλά και από την ανάρτηση του Υπουργού στα social media, το μόνο συμπέρασμα που βγαίνει είναι γενικολογίες και ένας “πολιτικός χυλός”.
Και επαναλαμβάνω: Ζούμε σε εποχές που οι πολιτικοί στην πλειονότητά τους θέλουν το επικοινωνιακό αποτέλεσμα να είναι ελεγχόμενο.
Για να είμαστε πάντως δίκαιοι και οι κ.κ. Ανδρουλάκης και Κασσελάκης γενικές τοποθετήσεις έκαναν για τα προβλήματα της περιοχής μας και όχι συγκεκριμένες.
Πάμε όμως και στην πολιτική ουσία.
Δανείζομαι μία φράση του κου Σκρέκα στη σελίδα του στο facebook. Ότι η Πρέβεζα είναι ένας “ευλογημένος τόπος”. Λυπάμαι που θα στεναχωρήσω τον Υπουργό αλλά από έναν Υπουργό οι πολίτες περιμένουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι πόσο όμορφος και “ευλογημένος” είναι ο τόπος. Αυτό που επιθυμούμε συνολικά είναι λύσεις. Λύσεις πολιτικές και μεταρρυθμίσεις για την βελτίωση της ζωής των ανθρώπων που επιλέγουν να ζουν εδώ.
Τα ζητήματα από τους αιρετούς μπορεί να τέθηκαν. Μπορεί όμως και όχι. Γι' αυτό υπάρχουν εργαλεία όπως η επικοινωνία, η ενημέρωση και κυρίως το δημοσιογραφικό λειτούργημα. Ούτε κλακαδόροι, ούτε στημένες ερωτήσεις, γιατί σε πανελλαδικό επίπεδο δυστυχώς υπάρχουν και αυτά στον κλάδο μας.
Ο κ. Σκρέκας μας είπε τι τέλειο αναπτυξιακό σχέδιο λοιπόν υπάρχει στο Δήμο Πρέβεζας.
Έχουμε όμως ορισμένες ρητορικές ερωτήσεις για έναν κορυφαίο Υπουργό:
-Δεν μπορεί να βρει κάποιο χρηματοδοτικό εργαλείο για νέο Νοσοκομείο στην Πρέβεζα ή για στελέχωση με ιατρικό και λοιπό προσωπικό του υπάρχοντος Νοσοκομείου; Είναι ή δεν είναι εργαλείο ανάπτυξης για μία περιοχή ένα άρτια στελεχωμένο Νοσοκομείο;
-Η τεράστια έλλειψη χεριών και η στρεβλότητα της μη εποχικότητας του τουριστικού επαγγέλματος στην Πρέβεζα απασχολεί ή όχι των Υπουργό;
-Υπάρχει σημαντική περιβαλλοντική επιβάρυνση στην πόλη της Πρέβεζας λόγω... “αναπτυξιακών δραστηριοτήτων”;
-Η κακή κατάσταση του πρωτογενούς τομέα που αποδεδειγμένα και με τα στοιχεία που παραθέτει ο ίδιος ο Δήμος Πρέβεζας στο Επιχειρησιακό του Σχέδιο, όχι μόνο δεν οδηγεί στην ανάπτυξη, αλλά στην εγκατάλειψη και τον μαρασμό του κλάδου. Τον απασχολεί αυτό ή βλέπει κι εκεί ανάπτυξη;
-Το “ξεπούλημα” μεγάλων εκτάσεων γης όχι στην πραγματική τους αξία τον απασχολεί; Ή είναι κι αυτό ανάπτυξη;
-Το “λουκέτο” σε δεκάδες μικρές επιχειρήσεις;
-Η απαράδεκτη κατάσταση του οδικού δικτύου;
-Η απώλεια κονδυλίων για την ύδρευση, όπως στο παραλιακό μέτωπο, που το ήθελε πολύ ως έργο η περιοχή;
-Το κλείσιμο καταστημάτων τον χειμώνα;
-Το γεγονός ότι οι νέοι επιλέγουν άλλες πόλεις ή και το εξωτερικό για να ζήσουν καλύτερα;
-Η μείωση του πληθυσμού στα χωριά, είναι ή δεν είναι αντιανάπτυξη;
-Η απομάκρυνση του καρκινογόνου αμίαντου από τον Ωρωπό, θέμα στο οποίο μπορεί να δώσει λύση το Υπουργείο Ανάπτυξης;
Για να μη φτάσουμε λοιπόν στο συμπέρασμα να λέμε “ποιος κοροϊδεύει, ποιον εδώ πέρα;”, καλό θα ήταν η πολιτική και οι πολιτικοί να ασχοληθούν σοβαρά με τα ζητήματα των περιοχών της επαρχίας.
Καλές οι φωτογραφίες, καλές οι βόλτες και τα ωραία λόγια, αλλά η “ευλογία” είναι οι λύσεις στις ζωές των ανθρώπων.
Εκτός κι αν όλα τα παραπάνω ερωτήματα που παραθέτουμε αποτελούν κακή δική μας εκτίμηση. Είπαμε: Μπορούμε να ζούμε κι άλλού... Ποιος ξέρει;