Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Κώστας Κύρλας εξέθεσε τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το Νοσοκομείο, ενώ χαρακτηριστική ήταν η φράση του κ. Μπαΐλη που υπηρετεί στο Νοσοκομείο Πρέβεζας ως γιατρός για δεκαετίες και είπε πως η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.

Η αλήθεια είναι ότι η συμμετοχή στο συλλαλητήριο δεν ήταν μεγάλη.

Και για να μην “κλαίμε τον πεθαμένο” όλοι στο Νομό Πρέβεζας και το Νοσοκομείο είναι μονίμως στην κατάσταση που είναι σήμερα, θα πρέπει όλοι να έχουμε στο μυαλό μας τη διετία 2013-2015 όταν η πρεβεζάνικη κοινωνία και οι πολίτες με μαζική συμμετοχή στους δρόμους και μπροστάρηδες τους εργαζόμενους στο Νοσοκομείο, είχαν κρατήσει όρθιο το ΓΝ Πρέβεζας.

Για όσους θυμούνται το Νοσοκομείο Πρέβεζας εκείνη την εποχή προοριζόταν για... λουκέτο ως Νοσοκομείο δευτεροβάθμιο.

Οι δυναμικές αντιδράσεις όμως του πρεβεζάνικου λαού σταμάτησαν το σχεδιασμό που υπήρχε.

Δείτε ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ κινητοποιήσεις με μαζική συμμετοχή που έστειλαν το κατάλληλο μήνυμα στην πολιτική ηγεσία.

Άλλη λύση δεν υπάρχει. Όποιος πιστεύει το αντίθετο ή σε “σωτήρες” απλά εθελοτυφλεί.

Και στο τέλος, τέλος της ιστορίας εμείς οι ίδιοι, οι πολίτες έχουμε ανάγκη ένα δημόσιο νοσοκομείο και δωρεάν πρόσβαση σε αυτό.

Η πολιτική ηγεσία του Νομού Πρέβεζας αναφορικά με τις διεκδικήσεις της εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη ελλιποβαρής.

Σχηματίστηκε μία επιτροπή στο δημοτικό συμβούλιο Πρέβεζας, η οποία απλώς δεν λειτουργεί και δεν πετυχαίνει τίποτα. Ξέχωρα οι βουλευτές, ο Αντιπεριφερειάρχης, ο Δήμαρχος μπορεί και να κάνουν συναντήσεις, αλλά δυστυχώς το αποτέλεσμα αποδεικνύει ότι τέτοιες ενέργειες είναι χωρίς αντίκρισμα για ένα συνολικό αποτέλεσμα.

Εκτός βέβαια και αν στην πολιτική και σε θέσεις ευθύνης δεν ενδιαφέρεται κανείς για το αποτέλεσμα στον τόπο του...

Κάτι που δεν το πιστεύω.

Επαναλαμβάνω στην κατάσταση που έχει φτάσει το πράγμα, άλλη λύση πέρα από την κινητοποίηση του λαού της Πρέβεζας δεν υπάρχει για να “σωθεί” το Νοσοκομείο.

Σε διαφορετική περίπτωση απλώς... “κλαίμε τον πεθαμένο”.

Π.Τ.