Στείλτε mail στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.">Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. με το ονοματεπώνυμο και το τηλέφωνό σας και την ένδειξη "ΑΦΡΟΔΙΤΗ" στο "θέμα" του mail, μέχρι και τις 12:00μ.μ. της 10ης Δεκεμβρίου και μπείτε στην κλήρωση για δύο μονές προσκλήσεις.
Μόνος σε ένα θέατρο στο Παρίσι, μετά από μια εξοντωτική ημέρα γεμάτη οντισιόν, ο σκηνοθέτης Τόμας (Ματιέ Αμαλρίκ), διαμαρτύρεται στο τηλέφωνο για τις ατάλαντες ηθοποιούς που είδε. Καμία δεν αξίζει να αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο θεατρικό του. Είναι έτοιμος να φύγει, όταν εισβάλλει η Βάντα (Εμανουέλ Σενιέ).
Αρχικά, φαίνεται να είναι ό,τι απεχθάνεται ο Τόμας, αλλά την αφήνει να δοκιμάσει. Σταδιακά μένει έκπληκτος και μαγεμένος από τη μεταμόρφωσή της. Η ηθοποιός, όχι απλά ταιριάζει απόλυτα, αλλά φαίνεται να έχει μελετήσει το έργο εξονυχιστικά και να γνωρίζει όλους τους διαλόγους.
Διασκευάζοντας το ομώνυμο θεατρικό έργο του Ντέιβιντ Ιβ (βασισμένο στο μυθιστόρημα του Λέοπολντ Φον Ζάχερ-Μάζοχ), ο Πολωνός σκηνοθέτης ενορχηστρώνει με μαεστρία τα σεξουαλικά παιχνίδια υποταγής και δύναμης ανάμεσα σε μια ηθοποιό κι έναν σκηνοθέτη, τους οποίους υποδύονται αντίστοιχα οι Εμμανουέλ Σενιέ και Ματιέ Αμαλρίκ. Η «οντισιόν» κρατάει ώρα και γίνεται ολοένα και πιο έντονη, ενώ η έλξη που νιώθει ο Τομάς ξεκινά να γίνεται εμμονή...
Η νέα ταινία του Ρομάν Πολάνσκι, έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της τον Μάιο 2013 στο 66ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών.
Στη συνέντευξη τύπου, που ακολούθησε την προβολή της ταινίας στις Κάννες, ο Πολάνσκι, ερωτηθείς γιατί επέλεξε το συγκεκριμένο θεατρικό έργο ως βάση για τη νέα του ταινία, δήλωσε χαρακτηριστικά:
"Μου έδωσαν αυτό το σενάριο πέρσι, εδώ, στο Φεστιβάλ, που είχα έρθει για την ειδική προβολή της «Τες», το διάβασα και το βρήκα ξεκαρδιστικό. Μου έκανε εντύπωση ότι εκτυλισσόταν σ’ έναν από τους χώρους, στη Νέα Υόρκη, όπου γίνονται οι οντισιόν. Κι αμέσως σκέφτηκα, αν το διασκευάσω θα πρέπει να το τοποθετήσω μέσα σ’ ένα θέατρο, γιατί στη Γαλλία και γενικά στην Ευρώπη εκεί γίνονται οι οντισιόν. Μια και μεγάλωσα μέσα στο θέατρο, στα 14 μου ήμουν πρωταγωνιστής σε μια παράσταση στην Πολωνία, έχω μια ιδιαίτερη σχέση με το άδειο θέατρο. Κι έτσι κατασκευάσαμε αυτό το σκηνικό, δεν είναι πραγματικό θέατρο. Αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να κινούμαστε άνετα μέσα στο χώρο και ο θεατής να μη νιώθει κλειστοφοβικά. Κατά τη δική μου γνώμη θα ήταν τρομερά βαρετό, δε θα μπορούσε καν να διασκευαστεί το έργο, αν ακολουθούσαμε την αρχική ιδέα του δωματίου για τις οντισιόν."
Πηγή: tvxs
