Ο Λορέντζο, ένας ηλικιωμένος συνταξιούχος δικηγόρος, ζει μόνος του σε ένα όμορφο παλιό κτίριο στο κέντρο της Νάπολη, αποξενωμένος από τα παιδιά του. Ο Φάμπιο και η Μικέλα, ένα νεαρό ζευγάρι με δύο μικρά παιδιά από τον Βορρά, μετακομίζουν στο απέναντι διαμέρισμα. Είναι όμορφοι, εξωστρεφείς και φιλικοί, ενώ ο Λορέντζο είναι γκρινιάρης και δύσπιστος.

Η Μικέλα, πάνω απ' όλα, είναι μια δύναμη της φύσης. Με τον τρόπο της, λιώνει την σκληρότητα του γείτονά της και τον κάνει να νιώθει καλύτερα. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο Λορέντζο γίνεται μέλος της οικογένειας, περνώντας περισσότερο χρόνο μαζί τους παρά στο γραφείο του, απολαμβάνοντας το παιχνίδι με τα παιδιά και ανακτώντας μια αίσθηση χαράς που φαινόταν χαμένη. Μέχρι που συναπαντιόνται με την καταστροφή και τότε οι ζωές όλων μπαίνουν σε απρόσμενες τροχιές.

Το “La Tenerezza (Η τρυφερότητα)” είναι μια ιστορία ανήσυχων συναισθημάτων: μεταξύ πατεράδων και παιδιών, μεταξύ αδελφών, μεταξύ φαινομενικά γαλήνιων ανθρώπων. Τα συναισθήματα είναι το πιο δυνατό και εύθραυστο πράγμα που έχουμε. Διατρέχουν κίνδυνο και μας θέτουν σε κίνδυνο.

Ο Σκηνοθέτης

Ο Τζάνι Αμέλιο γεννήθηκε στην Καλαβρία και μεγάλωσε με την μητέρα του και τη γιαγιά του, καθώς ο πατέρας του μετακόμισε στην Αργεντινή λίγο μετά τη γέννησή του. Η απουσία της πατρικής φιγούρας φαίνεται να έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη μελλοντική του δουλειά.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Φιλοσοφία άρχισε να ενδιαφέρεται για τον κινηματογράφο και το 1965 μετακόμισε στη Ρώμη όπου εργάστηκε σαν οπερατέρ και βοηθός σκηνοθέτη με τη Λιλιάνα Καβάνι και το Βιττόριο Ντε Σίτα.

Εργάστηκε για την Ιταλική τηλεόραση και το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στον κινηματογράφο πραγματοποιήθηκε το 1982 με την ταινία Blow to the Heart, που αφορά στην Ιταλική τρομοκρατία και παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.

Το 1992 απέσπασε το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Καννών με την ταινία του The Stolen Children.