Σε κοινή ανακοίνωσή τους οι ανωτέρω ομοσπονδίες αναφέρουν:
«ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ την ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΗ στην γέφυρα ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ ώρα 10.30
Συνάδελφοι συναδέλφισσες.
Το τελευταίο εξάμηνο, προωθήθηκε με γοργούς ρυθμούς από τις κυβερνήσεις που πέρασαν και περνούν από τον τόπο, το ξεπούλημα της γαλακτοβιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ, ανοίγοντας έναν κύκλο συζητήσεων για το μέλλον τις βιομηχανίας, τις δυνατότητές της, τις επιπτώσεις που θα έχει η ιδιωτικοποίησή της κλπ. Οι αναλύσεις καθώς και οι «προτάσεις» που κατατέθηκαν τόσο από τους φορείς της περιοχής (Περιφερειάρχη, Δημάρχους κλπ) όσο και από τους «φυσικούς φορείς» (μεγαλοκτηνοτρόφους, ΕΑΣ κλπ), απέφυγαν επιμελώς (και επί τούτου) να φωτίσουν δυο βασικές πλευρές του ζητήματος: α) ότι όλα τα οικονομικά μέτρα που παίρνονται – μαζί και το ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ – δεν είναι οικονομίστικα αλλά βαθειά πολιτικά, σχετίζονται δηλαδή με το ποιος έχει στα χέρια του τον πλούτο του τόπου άρα με το ποιος εξουσιάζει επί της ουσίας β) ότι οι πολιτικές που χαράζονται από εκείνους που έχουν την εξουσία στα χέρια τους, δεν αφορούν τα επόμενα δύο – τρία χρόνια, αλλά είναι μακροπρόθεσμες, με ορίζοντα 20ετία, 30ετία κλπ.
ΑΡΑ, η ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ δεν έγινε ούτε για να μπουν λεφτά στα «κρατικά» ταμεία γενικά, ούτε γιατί το επέβαλε η καπιταλιστική κρίση (το μνημόνιο, η τρόικα κλπ).
Ο καπιταλιστικός διαγωνισμός για την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών που κατέχει η Αγροτική Τράπεζα (67,7%) στην ΔΩΔΩΝΗ ολοκληρώθηκε με την ανακοίνωση της εταιρικής κοινοπραξίας Strategic Initiatives UK LLP και ΣΙΜΟΣ Food Group ΑΕ. Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ υπερασπιζόμενη την στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ επιδιώκει έτσι να ολοκληρώσει το προδιαγεγραμμένο έγκλημα ιδιωτικοποίησης της ΔΩΔΩΝΗΣ.
Συνεργοί στο έγκλημα αυτό οι φτωχοί και μεσαίοι κτηνοτρόφοι δεν πρέπει να γίνουν. Οι επιχειρηματικές κόντρες και κερδοσκοπικές διαμάχες για την εξαγορά της ΔΩΔΩΝΗΣ που επανέρχονται ακόμη και σήμερα με την ολοκλήρωση του διαγωνισμού ως «αγωνιστικός προσανατολισμός» και «πάλη» των αγροτοκτηνοτρόφων δεν τους αφορά. Επιβεβαιώνει την ανάγκη οι αγροτοκτηνοτρόφοι να απομονώσουν τις δυνάμεις εκείνες στο αγροτικό κίνημα που είτε καλούν όπως οι Ενώσεις τους αγροτοκτηνοτρόφους να διαλέξουν άλλο δήμιο- ντόπιο αγοραστή- για την ΔΩΔΩΝΗ, είτε όπως ο Κτηνοτροφικός Συνεταιρισμός επιλέγουν άλλο σχήμα ιδιωτικοποίησης μέσω των «φυσικών φορέων». Να απομονώσουν ταυτόχρονα όλους εκείνους τους βουλευτές και παράγοντες που από τη μια συμβάλουν στο ακέραιο για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής και από την άλλη χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και ότι τους πήρε τάχα ο πόνος για τη Δωδώνη και τους παραγωγούς.
Καλλιεργείται επίσης αποπροσανατολιστικά στον αγροτικό κόσμο ως σκάνδαλο η επιλογή της συγκεκριμένου επιχειρηματικού ομίλου και το χαμηλό τίμημα εξαγοράς της ΔΩΔΩΝΗΣ.
Ήταν διαγωνισμός των καπιταλιστών, διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ και αυτό είναι από μόνο του σκάνδαλο.
Η πρόταση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, ΠΑΣΥ και των Ομοσπονδιών της περιοχής για ΔΩΔΩΝΗ κρατική, είναι πρόταση αμυντική, για να κερδηθεί χρόνος με τις λιγότερες δυνατές καταστροφές, αφού με αυτόν τον χαρακτήρα της γαλακτοβιομηχανίας και με οργανωμένη λαϊκή βούληση, μπορούν να μπουν εμπόδια στη μείωση της τιμής του γάλακτος (που αποτελεί αφετηρία για τη διαμόρφωση όλων των τιμών στις υπόλοιπες γαλακτοβιομηχανίες), σε απολύσεις και καταργήσεις εργασιακών δικαιωμάτων.
Η λύση του διατροφικού προβλήματος του λαού μας όπως και της αγροτικής ανάπτυξης στην κατεύθυνση εξασφάλισης της αυτάρκειας που μπορεί να προσφέρει ο τόπος μας σε ποιοτικά προϊόντα, βρίσκεται στην απόκτηση του πλούτου που υπάρχει και παράγεται (γη, εργοστάσια κλπ) από τον ίδιο το λαό. Μόνο στα χέρια του λαού, ως ιδιοκτήτης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, μπορεί να χαραχθεί ένας δρόμος ανάπτυξης που θα λαμβάνει υπόψη όλες τις ανάγκες του και την κάλυψή τους, που θα σχεδιάζεται κεντρικά και θα αξιοποιεί κάθε δυνατότητα που υπάρχει, που θα ανοίγει δρόμους σε νέα πεδία που το κεφάλαιο σήμερα θεωρεί «ασύμφορα» και προσπερνά. Σε αυτόν τον δρόμο, με την εργατική τάξη και τους συμμάχους της αφέντες στον τόπο τους, παραγωγούς και ελεγκτές στο βιός τους, μακριά από τις δεσμεύσεις του κεφαλαίου όπως αυτές εκφράζονται μέσα από τα συμφωνηθέντα σε ΕΕ, μπορεί και υπάρχει διέξοδος, καταπολέμηση της ανεργίας, της φτώχειας, της ανέχειας. Ο δρόμος αυτός δεν είναι εύκολος. Απαιτεί θυσίες με αυξημένη συνειδητότητα από την πλευρά της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας. Θυσίες όμως, όχι χωρίς αντίκρισμα σαν αυτές που πληρώνουμε σήμερα προς όφελος των κερδών της πλουτοκρατίας, χωρίς ημερομηνία λήξης και με σίγουρο αποτέλεσμα: την πτώχευση του λαού μας.
ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ: Η ΜΕ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ Η ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι και εργαζόμενοι καλούνται να παλέψουν να μην γίνει πράξη το ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ, να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας των αγροτοσυνεταιριστών μεταποιητικών επιχειρήσεων και να σχεδιαστεί η ανάπτυξη τους για παράγωγη που να καλύπτει τις εργατικές λαϊκές ανάγκες και όχι τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Μέσα από μαζικούς, δυνατούς Αγροτικούς Συλλόγους παντού, από τα Ταξικά Σωματεία, τις αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις στους αυτοαπασχολούμενους.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ με ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΜΑΣ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ, με τις ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ. ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΚΛΗΡΙΣΟΥΝ. ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ και ΤΑ ΜΑΝΤΡΙΑ μας. ΕΜΕΙΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ. ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΙΣ 17 ΟΚΤΩΒΡΗ».
