«Δεν είναι δυνατόν, η πολιτεία να εκδικείται ανατρέποντας αναγνωρισμένα δικαιώματα και παροχές, που ήδη έχουν χορηγηθεί με βάση της προϋπάρχουσες διατάξεις» αναφέρουν χαρακτηριστικά οι πρώην εργαζόμενοι των Κλωστηρίων της Πρέβεζας ζητώντας από τον Υπουργό να δώσε άμεση λύση!
Η επιστολή αναφέρει: « Κύριε Υπουργέ,
Ενταχθήκαμε στην Ειδική Επιδότηση Ανεργίας, άρθ.75 του Ν.3746/2009, διότι πληρούσαμε αυξημένες προϋποθέσεις (ηλικία άνω των 50 ετών και πάνω από 7.500 ημέρες ασφάλισης, έπειτα από το οριστικό κλείσιμο της επιχείρησης που εργαζόμασταν, πλέον των 25 χρόνων).
Κριτήριο για να αποδεχθούμε την ειδική επιδότηση ανεργίας ήταν ότι: «ο χρόνος θεωρείται, ως χρόνος πραγματικής εργασίας και λαμβάνεται υπόψη για την συμπλήρωση των προϋποθέσεων λήψης πλήρους ή μειωμένης σύνταξης, για τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων του άρθ. 10 του Ν.825/1978, όπως κάθε φορά ισχύουν, καθώς και των προϋποθέσεων που απαιτούνται για την συνταξιοδότηση, σύμφωνα με τον κανονισμό Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.» (Παραγρ. 2/άρθρο 75/Ν.3746/2009)
Στην πραγματικότητα έχουμε πληρώσει οι ίδιοι τις ασφαλιστικές μας εισφορές, καθ’ όλη τη διάρκεια της επιδότησής μας, με την έννοια, ότι απομειωνόνταν η επιδότηση, που τελικά έφτανε στα χέρια μας, μετά την παρακράτηση της εισφοράς από το ποσό της επιδότησης.
«Οι ασφαλιστικές εισφορές, που βαρύνουν τον ενταχθέντα στο πρόγραμμα, παρακρατούνται από το συνολικό ποσό κύριας και πρόσθετης μηνιαίας εισοδηματικής ενίσχυσης και αποδίδονται στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και στον οικείο φορέα επικουρικής ασφάλισης.» (Παραγρ. 2/άρθρο 75/Ν.3746/2009).
«Οι καταργητικές διατάξεις, δεν ανατρέπουν και δεν μπορούσαν να ανατρέψουν αναδρομικά το νομικό καθεστώς, που διέπει τον ήδη διανυθέντα χρόνο ασφάλισης όταν μάλιστα έχουν καταβληθεί εισφορές κατά τον επίμαχο χρόνο. Εκτός του ρητού γράμματος της διάταξης, τυχόν αναδρομική ανατροπή του χαρακτηρισμού του επίμαχου χρόνου ως χρόνου πραγματικής εργασίας και ασφάλισης, για τον οποίο έχουν καταβληθεί εισφορές, θα προσέκρουε στην αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου και στην αρχή της ασφάλειας δικαίου, ενώ θα έπληττε ανεπίτρεπτα και κατοχυρωμένα δικαιώματα των ενδιαφερομένων.» (Ανεξάρτητη Αρχή ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ 19/02/2013 αρ.πρωτ.159790/7441/2013) Δεν είναι δυνατόν, η πολιτεία να εκδικείται ανατρέποντας αναγνωρισμένα δικαιώματα και παροχές, που ήδη έχουν χορηγηθεί με βάση της προϋπάρχουσες διατάξεις.
«Η διοίκηση δεν μπορεί με ερμηνευτική εγκύκλιο ή με εγκύκλιο εφαρμογής, να ανατρέψει το νομικό χαρακτηρισμό του χρόνου ασφάλισης, που προσέδωσε ο ίδιος ο νομοθέτης με το άρθ. 75/Ν.3746/2009, ως χρόνου πραγματικής ασφάλισης και να τον χαρακτηρίσει ως πλασματικό.» (Ανεξάρτητη Αρχή ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ 19/02/2013 αρ.πρωτ.159790/7441/2013).
Πως είναι δυνατό, να θεωρείται χρόνος πραγματικής εργασίας η προαιρετική ασφάλιση-αυτασφάλιση του άνεργου, ενώ ο χρόνος της Ειδικής Επιδότησης Ανεργίας να θεωρείται πλασματικός, όταν μάλιστα έχουν καταβληθεί μεγαλύτερες εισφορές;
Το ΙΚΑ έχει εκδώσει νεότερο Γενικό Έγγραφο Σ40/59/11-03-2013, όπου θεραπεύει εν μέρει το προηγούμενο Γενικό Έγγραφό του (Σ 40/303, 3-12-2012), αναγνωρίζοντας ότι για όσους συνταξιοδοτήθηκαν ή υπέβαλλαν αίτηση συνταξιοδότησης έως 31/12/2012 δεν θα ανακληθεί η σύνταξή τους ούτε θα επιστρέψουν χρήματα, δηλαδή θεωρεί τον διανυθέντα χρόνο στην ειδική επιδότηση ανεργίας ως πραγματικό ασφαλιστικά χρόνο". Όμως για όσους θα συνταξιοδοτηθούν από 01/01/2013, ο χρόνος της Ειδικής Επιδοματικής Ενίσχυσης θα θεωρείται πλασματικός, με αποτέλεσμα να παραταθεί ο εργάσιμος χρόνος που απαιτείται για σύνταξη κατά 4-5 χρόνια. Κύριε Υπουργέ, Για τους παραπάνω λόγους, αλλά και για λόγους ίσης μεταχείρισης και χωρίς κανένα δημοσιονομικό κόστος, σας καλούμε να δώσετε άμεσα λύση στο μεγάλο πρόβλημα των ελαχίστων συναδέλφων.