Σχεδόν το σύνολο των συμμετεχόντων τη σύσκεψη χαρακτήρισαν αξιολόγηση-μαϊμού, αυτή την οποία ετοιμάζει η Κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, που επιδιώκουν την εφαρμογή αυθαίρετων ποσοστώσεων στην αξιολόγηση των υπαλλήλων (25% άριστοι, 60% μέτριοι και 15% ανεπαρκείς) και εξέφρασαν την αντίθεσή τους. Παρ' όλα αυτά υπήρξαν σημαντικές διαφοροποιήσεις, αναφορικά με την «οδό» που θα ακολουθηθεί, προκειμένου οι εργαζόμενοι να ανατρέψουν τις πολιτικές αυτές που «τσακίζουν» τη δημόσια υγεία και επιχειρούν να τη μετατρέψουν σε ανταγωνιστικό προϊόν, ενώ συζητήθηκαν και καθαρά τεχνικά ζητήματα.

Υπήρξαν διαφορετικές προσεγγίσεις στον τρόπο δράσης, ωστόσο οι εκπρόσωποι των σωματείων κατέληξαν σε συνεχή συνεννόηση, μέχρι και τις 19 Μαϊου, όταν θα ξεκινήσει η αξιολόγηση. Τότε θα οργανωθεί μία ταυτόχρονη κινητοποίηση σε όλα τα Νοσοκομεία της Δυτικής Ελλάδας, με στόχο να μη γίνει ο επιμερισμός στους εργαζόμενους απο τις διοικήσεις των ιδρυμάτων. Παράλληλα θα πραγματοποιηθούν γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων σε κάθε Νοσοκομείο, ώστε να παρθούν αποφάσεις για τη μορφή των κινητοποιήσεων και τον «δρόμο» του αγώνα που θα επιλεχθεί.

Αναφορικά με την αντίληψη περί «μπλοκαρίσματος» της αξιολόγησης στην πράξη, επικράτησαν τρεις διαφορετικές αντιλήψεις.

Η πρώτη (την οποία στηρίζει και ο Σύλλογος Εργαζομένων στο Νοσοκομείο της Πρέβεζας), θεωρεί πως η αξιολόγηση που προωθεί η Κυβέρνηση, επιδιώκει να δημιουργήσει μια μόνιμη δεξαμενή εργαζομένων υποψήφιων για διαθεσιμότητα-κινητικότητα, με εργαζόμενους που θα έχουν εκπέσει στο καθεστώς του «ωφελούμενου» ή του ενοικιαζόμενου, θα αμείβονται με μισθούς πείνας και θα εργάζονται χωρίς ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Επιδιώκει να αξιοποιήσει συνδυαστικά την αξιολόγηση του προσωπικού με την αξιολόγηση των δομών και υπηρεσιών, για να απαξιώσει και να κλείσει μονάδες και υπηρεσίες του Δημοσίου και βέβαια και των νοσοκομείων, καθώς και να δημιουργήσει, μέσω της τρομοκρατίας και του φόβου της χαμηλής αξιολόγησης και της απόλυσης, εργαζόμενους που θα είναι πλήρως υποταγμένοι στους σχεδιασμούς της ασκούμενης πολιτικής και έρμαια στη βούληση (πολιτική ή/και προσωπική) των εκάστοτε προϊσταμένων και διευθυντών.

Υπάρχει μία παραπλήσια άποψη με την πρώτη, που επισημαίνει πως πρόκειται για έναν βίαιο-ταξικό τσαμπουκά της Κυβέρνησης και ξεκαθαρίζει πως η αξιολόγηση δεν θα πρέπει να θεωρηθεί, οδηγώντας σε αυταπάτες, ως μία «πρόχειρη» αξιολόγηση, αλλά ως μία πολιτική κατεύθυνση που βελτιωμένη θα πετύχει τους σκοπούς της, που δεν είναι τίποτα άλλο από το δημόσιο νοσοκομείο-επιχείρηση. Μία άποψη που θεωρεί πως πρέπει να ληφθεί υπ' όψη και σε ποιο σημείο είναι αυτή τη στιγμή το κίνημα στα Νοσοκομεία.

Υπάρχει επίσης και μία άποψη, πολύ κοντά στο λεγόμενο «εργοδοτικό συνδικαλισμό», που στέκεται στο γεγονός ότι η αξιολόγηση έχει νομικά και «τεχνικά» κενά και πως τα συνδικάτα θα πρέπει να κυνηγήσουν με νομικά «τερτίπια» την ανατροπή του νόμου...

Υποστηρίζει δηλαδή τακτικές που οδήγησαν εδώ και 20 χρόνια το συνδικαλιστικό κίνημα στην παρακμή και την απαξίωση...

Σημαντικό στοιχείο πάντως στον αγώνα που ετοιμάζονται να δώσουν τα σωματεία στα Νοσοκομεία, είναι και η απόφαση της ΑΔΕΔΥ, περί ακύρωσης της αξιολόγησης και αποχής των υπαλλήλων από τη διαδικασία.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Παναγιώτης Τσόγκας, Δημήτρης Πάτσης