Τους τελευταίους 6 μήνες βιώνουμε σε παγκόσμιο επίπεδο μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Μια μάχη με έναν «αόρατο εχθρό», όπου όλες οι κυβερνήσεις προσπαθούν να αντιμετωπίσουν. Ταυτόχρονα όμως, αυτή η πανδημία επιτάχυνε και συγχρόνισε και μια παγκόσμια οικονομική κρίση η οποία ούτως ή άλλως θα ξεσπούσε
Ο λαός όλη αυτή την περίοδο ακολουθούσε άλλοτε πιστά και άλλοτε με σχετική χαλαρότητα τις οδηγίες των ειδικών. Οδηγίες αντιφατικές, που αρκετά συχνά δεν τις υπαγόρευε η επιστήμη, αλλά η πολιτική σκοπιμότητα.
Η κυβέρνηση της χώρας επέβαλε με αφορμή την πανδημία μια σειρά από περιοριστικές νομοθετικές διατάξεις, οι οποίες κινούνταν στις παρυφές της συνταγματικότητας περιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό το δικαίωμα στη συνάθροιση και στην κοινωνική διαμαρτυρία την ώρα που σε μεγάλους χώρους δουλειάς οι εργαζόμενοι στοιβάζονταν ο ένας πάνω στον άλλο.
Σε αυτές τις συνθήκες, και ειδικά στην πρώτη φάση της πανδημίας, ο ελληνικός λαός επιδεικνύοντας μια πρωτοφανή ωριμότητα και παρόλη την τεράστια έλλειψη σε μέτρα ατομικής προστασίας κατάφερε με την κοινωνική αποστασιοποίηση να εμποδίσει την εξάπλωση του πρώτου κύματος πανδημίας στην χώρα μας. Αυτή την τεράστια νίκη των Ελλήνων πολιτών η σημερινή κυβέρνηση στηριζόμενη σε μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ προσπάθησε να την πιστωθεί και να την μετατρέψει σε νίκη δική της. Υποστήριζε σε όλους τους τόνους πως όλα έγιναν ιδανικά τη στιγμή που η τιμή αγοράς της απλής χειρουργικής μάσκας ήταν περίπου ένα ευρώ και που τα ιδιωτικά θεραπευτήρια «νοικιάζανε» τις κλίνες ΜΕΘ με 1600 ευρώ την ημέρα.
Με την έναρξη της τουριστικής περιόδου όλοι είδαμε με τα μάτια μας αυτή η προσπάθεια να πηγαίνει περίπατο. Με μοναδικό γνώμονα το επιχειρηματικό κέρδος είδαμε στοιβαγμένους σε αεροπλάνα τουρίστες να καταφτάνουν στην χώρα μας από χώρες που είχαν βιώσει μεγάλη εξάπλωση της πανδημίας, γίναμε μάρτυρες κυβερνητικών επιλογών που λίγο πολύ υποστήριζαν αντιφατικά πράγματα όπως ότι

- Στο λεωφορείο κολλάει, στο αεροπλάνο δεν κολλάει
- Από μετανάστη κολλάει, από τουρίστα δεν κολλάει
- Στην διαδήλωση κολλάει, στο εργοστάσιο δεν κολλάει
Όπως εύκολα μπορεί κάποιος να συμπεράνει, σε αυτές τις συνθήκες είχαμε σημαντική αύξηση των κρουσμάτων η οποία βαίνει αυξανόμενη και προκαλεί σοβαρή ανησυχία σε όλους μας.
Μπροστά λοιπόν σε αυτή την κατάσταση, η ίδια η κυβέρνηση που πριν λίγους μήνες έτρεχε να πιστωθεί την επιτυχία, τώρα προσπαθεί αυτό το δεύτερο κύμα πανδημίας να το πιστώσει στους «αμελείς» Έλληνες πολίτες και ειδικότερα στους νεότερους σε ηλικία προσπαθώντας να πυροδοτήσει για άλλη μια φορά τον κοινωνικό αυτοματισμό. Πιστοί συνεργάτες της και σε αυτή την προσπάθεια είναι πάλι η πλειοψηφία των ΜΜΕ.
Η πολιτική τακτική του κοινωνικού αυτοματισμού είναι προσφιλής μέθοδος όχι μόνο της σημερινής κυβέρνησης αλλά όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων 10 ετών, από τότε δηλαδή που έχουμε μπει σε καθεστώς μνημονίων. Συστηματικά στρέφουν την μια κοινωνική ομάδα, ενάντια στην άλλη για να καλύψουν την δική τους αδυναμία και επιβάλλοντας ταυτόχρονα επαχθή μέτρα στον λαό. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα προηγούμενα χρόνια, ότι αυτοί κατηγορούσαν τους συνταξιούχους, ότι είχαν υψηλές αποδοχές και ήταν υπεύθυνοι που οι νεότεροι δεν είχαν εργασία; Ποιος ξεχνά ότι ποινικοποιήθηκαν οι πολιτικές συναθροίσεις που γίνονταν για την προστασία των εργασιακών μας δικαιωμάτων;
Και τώρα τι; Το κράτος απαιτεί κοινωνική ευθύνη, αλλά δεν προσφέρει το ελάχιστο για τα μέσα ατομικής προστασίας. Το θεωρεί υποχρέωση του πολίτη, αλλά ξεχνά ότι αυτό αποφάσισε την υποχρεωτική εφαρμογή αυτών των μέτρων. Η πολιτεία αντί να θωρακίσει το σύστημα υγείας αγοράζοντας κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό και προσλαμβάνοντας μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό, προχωράει σε ελάχιστες συμβάσεις ορισμένου χρόνου χωρίς να δίνει λύση στο πρόβλημα, ξοδεύοντας άσκοπα χρήματα για επικοινωνιακούς σκοπούς .
Και σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί η εκ περιτροπής εργασία σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού και η εργασία από απόσταση τείνει να γίνει μια σύγχρονη γαλέρα, με ωράρια εργασίας που ξεπερνούν κατά πολύ το νόμιμο και με αποδοχές που να μην ξεπερνούν τον κατώτατο μισθό. Οι μικρές επιχειρήσεις να φυτοζωούν λόγω των περιοριστικών μέτρων, αλλά οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις να παραμένουν ουσιαστικά οι ίδιες.
Δυστυχώς ο COVID 19 υπάρχει και όπως δείχνουν τα στατιστικά μεταδίδεται πολύ εύκολά και με μεγάλη ταχύτητα. Θα πρέπει να ακούμε και να εφαρμόζουμε αυτά που προτείνει η διεθνής επιστημονική κοινότητα, αλλά σαν ενεργοί και σκεπτόμενοι πολίτες δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε σε καμιά κυβέρνηση, να χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα την υγειονομική κρίση για να επιβάλει περιορισμό των ελευθεριών, εκφυλισμό των ανθρωπίνων σχέσεων και να φέρει έναν σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα .