Νομίζει κανείς πως είναι μήνες μακριά οι εκλογές της 17ης Ιουνίου, που κατά γενική ομολογία είναι οι πιο κρίσιμες για τη χώρα από τη στιγμή που αποκαταστάθηκε το 1974 η Δημοκρατία στην Ελλάδα. Μέχρι και τα ντόπια επιτελεία των κομμάτων, σχεδιάζουν τον προγραμματισμό της κομματικής-πολιτικής τους δράσης, με το... πάσο τους. Και καλά κάνουν αν θέλετε και την προσωπική μου άποψη, καθώς υπάρχει ζωή και μετά τις εκλογές.
Αυτή η ζωή είναι, που έχει «ξυπνήσει» τον εργαζόμενο λαό (κατά τον Μαρξ), τους πολίτες (κατά τους φιλελεύθερους), τον... απλό κοσμάκη (κατά τον περιπτερά της γειτονιά). Κι αυτό γιατί και το μικρό παιδί μπορεί να αντιληφθεί ότι από την 18η Ιουνίου και για τους επόμενους μήνες, ακολουθεί ένας «Γολγοθάς».
Μοιάζει σαν να τραγουδάμε όλοι μας τους στίχους του Πυθαγόρα «Βάστα μάνα και θα γίνει το μεγάλο πήδημα...», μόνο που απουσιάζει η... Μαρινέλλα. Κατά το κοινώς λεγόμενον, ο λαός την έχει «ψιλιαστεί».
Κανείς πολιτικός ηγέτης, από όποιο πολιτικό χώρο κι αν προέρχεται δεν μπορεί να ντυθεί «μάγος του Οζ» και με το... μαγικό του ραβδάκι να αλλάξει την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία και ειδικότερα το πιο δυναμικό κομμάτι της, η νεολαία.
Για το λόγο αυτό, αν έχετε προσέξει, τα «θα» και οι μεγαλοστομίες περί ανάπτυξης γίνονται από τα κόμματα με το «σταγονόμετρο».
Ελπίδα για ένα καλύτερο «αύριο» πάντα θα υπάρχει. Αυτή εξάλλου είναι η «τροφή» της ζωής. Και αυτή η ελπίδα θα είναι ένας καταλυτικός παράγοντας για το πως θα ψηφίσει ο Έλληνας και ειδικότερα ο Πρεβεζάνος, στις εκλογές που έρχονται.
Ένα πολύ θετικό πάντως των εκλογών της 6ης Μαϊου, είναι ότι έχουν «ανάψει» για τα καλά οι πολιτικές συζητήσεις. Στα ουζερί της πόλης, στις καφετέριες, στα στέκια, στις παρέες, ακούς νέους που δήλωναν απολιτίκ, να επιχειρηματολογούν, να παθιάζονται, μέχρι και να τσακώνονται.
Είναι θετικό αυτό, μαζί με το μήνυμα φυσικά που έστειλαν οι πολίτες, για μη αυτοδύναμες κυβερνήσεις.
Εν συντομία να αναφέρω, ορισμένες πληροφορίες εξ Αθηνών. Στις περισσότερες δημοσκοπήσεις που έχουν στα χέρια τους τα κόμματα, πρώτος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε μερικές είναι και η Νέα Δημοκρατία, γεγονός που μαρτυρά ένα ρευστό πολιτικό σκηνικό.
Το ΠΑΣΟΚ είναι ελαφρώς ενισχυμένο, όπως και η ΔΗΜΑΡ, ενώ κάποιες απώλειες για διαφορετικούς λόγους σε κάθε περίπτωση, παρουσιάζουν το ΚΚΕ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Χρυσή Αυγή.
Όσον αφορά την πολιτική τακτική, ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει να παίξει ένα ρόλο κεντροαριστερής επιλογής για τον Έλληνα ψηφοφόρο. Είναι αλήθεια -και το παραδέχονται και στον ΣΥΡΙΖΑ- πως το οικονομικό τους πρόγραμμα και το πως το έχουν πλασάρει επικοινωνιακά, «μπάζει». Γι' αυτό και στην Κουμουνδούρου ετοιμάζουν τις επόμενες ημέρες αναλυτικά κείμενα με διευκρινίσεις για το πρόγραμμά τους. Στο ΣΥΡΙΖΑ πάντως θεωρούν πως έχουν ρεύμα... πρωτιάς. Να δούμε αν θα τους δικαιώσει η κάλπη.
Η ΝΔ από την πλευρά της επιχειρεί να συσπειρώσει τον κόσμο της. Η λογική της «μπετόν-αρμέ» Δεξιάς έχει πιάσει στο παρελθόν, ωστόσο οι εποχές αλλάζουν και να δούμε αν θα βγει αυτή η πολιτική επιλογή του Αντώνη Σαμαρά. Η τακτική πάντως ολομέτωπης επίθεσης στον Αλέξη Τσίπρα, που τον έχουν παρουσιάσει στη ΝΔ ως «βελζεβούλη» ντυμένο με... μολότοφ, που θα της ρίξει πάνω στην Ελλάδα, μάλλον δεν φαίνεται να πιάνει. Μάλλον οφελεί τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Δημοσκοποπικά πάντα. Στην ψυχή των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας όμως ίσως πιάσει, γιατί παίζει και το συναίσθημα το ρόλο του. Οψομεθα...
Για το ΠΑΣΟΚ, τι να πει κανείς; Αναμετράται με τον εαυτό του. Για το Κίνημα περισσότερη αξία έχει ο χρόνος μετά τις εκλογές, παρά πριν από αυτές, ώστε να δει προς τα πού θα τραβήξει το «καράβι». Δεν αποκλείεται πάντως το ΠΑΣΟΚ ως τρίτο κόμμα κατά τα φαινόμενα, να παίξει και κυβερνητικό ρόλο.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δείχνουν ελαφρώς να έχουν... μείνει από «ανάσες», που λένε και οι αθλητές. Ανεξήγητη ησυχία από την πλευρά του κόμματος του Πάνου Καμμένου. Για τη συγκεκριμένη τακτική ακούγονται πολλά. Θα δείξει το μετεκλογικό σκηνικό, αν αληθεύουν.
Το ΚΚΕ δεν έχει αλλάξει ούτε... χιλιοστό την πολιτική του στάση. Μπορεί κάποιος να διαφωνεί 1.000% μαζί του, ωστόσο δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι η πολιτική του στάση είναι σταθερή και έντιμη. Αν θα δικαιωθεί βέβαια για τη στάση του, είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.
Η Χρυσή Αυγή παρουσιάζει ένα περίεργο δημοσκοπικό χαρακτηριστικό, σύμφωνα με πληροφορίες. Τα ποσοστά της εκτός απροόπτου θα είναι μειωμένα, λόγω κυρίως της έκθεσης στη δημοσιότητα, παρ' όλα αυτά, εκείνοι που θα την ψηφίσουν, δεν είναι οι ίδιοι που την ψήφισαν την 6η Μαϊου. Δηλαδή χάνει κάποιους από αυτούς που την ψήφισαν και κέρδισε άλλους.
Η ΔΗΜΑΡ φιλοδοξεί να παίξει ένα ρυθμιστικό ρόλο την επόμενη ημέρα, ειδικά με τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα, ενώ ο Φώτης Κουβέλης φαίνεται πως κερδίζει την εκτίμηση των ψηφοφόρων του.
Το σίγουρο είναι πως κατακαλόκαιρο πάμε σε εκλογές, οι οποίες μάλιστα έχουν και ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πέρα από κρισιμότητα.
