Αρχικά θα πρέπει να σημειώσω ότι στην πολιτική δεν πιστεύω ότι υπάρχουν “Βελζεβούληδες”.

Ότι σηκώθηκε δηλαδή ένα πρωινό ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση και είπε ας καταστρέψουμε μωρέ αυτή τη χώρα και τους πολίτες της, επειδή δεν “χωνεύουμε” και πολύ ό,τι έχει να κάνει με το Κράτος και το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Όπως επίσης -αν και δε μου αρέσει να διαχωρίζω τα κόμματα από τους ψηφοφόρους τους- οι “δεξιοί”, “κεντροδεξιοί”, νεοδημοκράτες πολίτες εμπιστεύονται και τιμούν το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ειδικά όσοι δεν έχουν και τους πλέον “φουσκωμένους” τραπεζικούς λογαριασμούς. Και το έχουν αποδείξει και σε τοπικό επίπεδο.

Πιστεύω όμως ότι ορισμένα πράγματα εξηγούνται ιδεολογικά και πολιτικά, για την πρωτοφανή αβελτηρία και έλλειψη στρατηγικής που έχει επιδείξει η Κυβέρνηση στην προετοιμασία του 2ου κύματος της πανδημίας... Και θα εξηγήσω γιατί...

Προεκλογικά και πριν μπει στις ζωές μας ο κορονοϊός, σε μία άρτια οργανωμένη εκδήλωση της τοπικής ΝΟΔΕ ΝΔ Ν. Πρέβεζας (δείτε ΕΔΩ), παρουσιάστηκε το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας για την Υγεία (δείτε ΕΔΩ) με τίτλο: “Καλύτερη Δημόσια Υγεία για όλους τους Έλληνες”. Το παρουσίασαν ο τότε τομεάρχης Υγείας του κόμματος και βουλευτής επικρατείας Βασίλης Οικονόμου και ο τότε αναπληρωτής τομεάρχης, βουλευτής Αχαΐας της ΝΔ, Ιάσων Φωτήλας, παρουσία του τότε υποψήφιου Ευρωβουλευτή του κόμματος Στέλιου Κυμπουρόπουλου.

Ήταν μία λεπτομερειακή δουλειά με μετρήσιμα στοιχεία, που όμως υποσχόταν μία συνολική ανατροπή του χαρακτήρα του ΕΣΥ, όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Ένα ΕΣΥ δημόσιου χαρακτήρα με σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Και η κομβική ιδεολογική διαφοροποίηση της ΝΔ έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο για να καταλήξουμε στα σημερινά δεδομένα.

Όταν η Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου ίδρυσε το ΕΣΥ το 1983, η Νέα Δημοκρατία το είχε χαρακτηρίσει “σοβιετικής αντίληψης”.

Ακολούθως την τριετία 1990-93 με το νόμο Σούρλα (2071/92) η Νέα Δημοκρατία προσπάθησε να μεταρρυθμίσει το ΕΣΥ με επίκεντρο τη στροφή από την δημόσια στην ιδιωτική παροχή και την άρση των απαγορεύσεων λειτουργίας νέων ιδιωτικών κλινικών.

Με τα σημερινά δεδομένα εκείνος ο νόμος φάνταζε πολύ “μαλακός”, αλλά για την πολιτική αντιπαράθεση της δεκαετίας του '90 ήταν σχεδόν “αιτία πολέμου” για την αντιπολίτευση.

Τελευταία “πινελιά” της “Κεντροδεξιάς” αντίληψης για το ΕΣΥ πριν περάσουμε στη φάση των Μνημονίων ο νόμος κατάργησης των ΠΕΣΥ το 2005.

Από εκεί και έπειτα στο χρονικό διάστημα 2010-2014 είναι κάτι παραπάνω από αυταπόδεικτο ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας καταρρέει. Είναι πολύ πρόσφατα τα γεγονότα για να μπορούν να ξεχαστούν. Όλοι οι Πρεβεζάνοι θυμούνται τους “ηρωικούς” τότε αγώνες της τοπικής κοινωνίας να προστατεύσει τη λειτουργία του Νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας για την υγεία του λαού της περιοχής.

Η δεκαετία 2015-2019, η περίοδος δηλαδή της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι κάπως “παρεξηγημένη”. Ο τότε Υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός ποτέ, μα ποτέ δεν είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έφτιαξε ένα “σούπερ-ντούπερ” Εθνικό Σύστημα Υγείας. Είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το “ανέταξε”, ότι κατάφερε “να το κρατήσει όρθιο”. Αυτές ήταν οι δηλώσεις του... Και έχουν μεγάλη δόση ειλικρίνειας γιατί το ΕΣΥ και επί ΣΥΡΙΖΑ είχε πολύ μεγάλες αδυναμίες και τεράστια προβλήματα που δε λύνονται αν δεν αποφασίσει η πολιτική ηγεσία της χώρας πως πρέπει να επενδύσει πάνω του και φυσικά να έχει και τους πόρους για να το κάνει. Μην ξεχνάμε ότι η παθολογική κλινική του ΓΝ Πρέβεζας έκανε αναστολή λειτουργίας επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Άρα για να είμαστε ακριβείς, το 2015-2019 το σύστημα “κρατήθηκε όρθιο” και ήταν πολιτική επιλογή της τότε Κυβέρνησης. Βελτιώθηκε σαφώς το σύστημα σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο, αλλά δεν έλυσε τα μεγάλα και σημαντικά προβλήματά του με τους εργαζόμενούς του να αποτελούν πλέον ¨”ηρωικές μορφές”. Και φυσικά δεν έγιναν πολύ μεγάλες τομές στην αναξιοκρατία και την είσοδο στο ΕΣΥ εξαιρετικών “μυαλών” της πατρίδας μας, νέων σε ηλικία, που έφυγαν στο εξωτερικό.

Πάμε τώρα και στα “τωρινά σταφύλια”.

Η ΝΔ δεν εκτίμησε ένα εξαιρετικό δεδομένο. Την καταπληκτική πειθαρχία που έδειξε ο ελληνικός λαός στο πρώτο lockdown. Αυτή ήταν η βασική αιτία που το πρώτο κύμα αντιμετωπίστηκε θετικά. Ο Πρωθυπουργός -είναι πεντακάθαρο από την επιχειρηματολογία του- δεν πρόσθεσε στην “πολιτική εξίσωση” σωστά τους λόγους που ο κόσμος πειθάρχησε! Και φυσικά ο λόγος δεν ήταν ότι “προσκυνά τη χάρη του...”.

Ήδη από το πρώτο κύμα οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ, αλλά και φορείς και κόμματα “ούρλιαζαν” ότι το ΕΣΥ χρειάζεται ενίσχυση. Και δεν είναι μόνον οι ΜΕΘ. Απαιτείται ένα συνολικό σχέδιο ανασυγκρότησης του Εθνικού Συστήματος Υγείας με επίκεντρο στο σχεδιασμό την αντιμετώπιση του νέου κύματος ή και άλλων κυμάτων του κορονοϊού. Και με τα Κέντρα Υγείας μέσα. Και τα ΤΟΜΥ. Με προσλήψεις και προσωπικό. Μα θα πει κάποιος: Και όταν ξεμπερδέψουμε τι θα γίνει με όλα αυτά; Θα πάνε χαμένα;

Μα είναι δυνατόν να πάει χαμένο ένα καλό και στελεχωμένο Σύστημα Υγείας. Δεν υπάρχει καλύτερο “αναπτυξιακό εργαλείο” στο δυτικό κόσμο. Δε μιλάμε για κάποιον σοσιαλιστικό παράδεισο. Το κουβεντιάζουμε αν θέλετε, αλλά δεν μιλάμε γι' αυτό... Και οι καλοί managers και πολιτικοί των Χάρβαρντ και Στάνφορντ εκεί φαίνονται. Στο πως θα αξιοποιήσουν ό,τι βρουν στα χέρια τους με το δικό τους μείγμα πολιτικής.

Ιδεοληψία λοιπόν, νο 1: Όταν σκοπεύω να διαλύσω κάτι, πως είναι δυνατόν να το ενισχύσω; Δεν μπορώ και δεν θέλω...

Ας πάμε και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Όποιος έχει ζήσει στην πρωτεύουσα (11-12 χρονάκια έφαγα εκεί) ξέρει πολύ καλά ότι στα λεωφορεία και στο μετρό είσαι “σα σαρδέλα Αμβρακικού”. Όχι πάντα και σε όλα τα δρομολόγια, αλλά συχνά.

Αν αυξηθεί ο στόλος των οχημάτων, ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης σε παρέμβασή του είπε: “Και μετά τι θα τα κάνουμε; Θα πρέπει να κόψουμε μισθούς και συντάξεις...”. Μα είναι δυνατόν; Είναι ποτέ δυνατόν να μην πηγαίνει και σε κανονικές συνθήκες, ο κόσμος στη δουλειά του; Και γιατί να μην πηγαίνει άνετα και όχι “παστωμένος”;. Ποιο δυτικό κράτος απεύχεται την άνεση στη μετακίνηση με τα δημόσια ΜΜΜ. Ποιο κράτος του δυτικού κόσμου δεν αποθαρρύνει τον πολίτη να μην παίρνει το αυτοκίνητό του;

Ιδεοληψία λοιπόν, νο2: Όταν δεν μπορώ να αντιληφθώ πως μετακινείται ο καθημερινός μεροκαματιάρης, δεν μπορώ να χαράξω πολιτική...

Εν κατακλείδι: Η Νέα Δημοκρατία εγκλωβίστηκε σε ένα σκεπτικό παλαιοκομματικό και ιδεοληπτικό, δεν έκανε τις υπερβάσεις της ως Κυβέρνηση και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην “πυρά” γιατί προφανέστατα καθυστέρησε να αντιδράσει, όχι σε οποιοδήποτε θέμα. Σε θέμα που άπτεται της δημόσιας υγείας και της ζωής των συμπολιτών μας...

Και είναι αναγκασμένη -και έτσι πρέπει- να χαμηλώσει το κεφάλι και να απολογείται...

Και όχι να “κραδαίνει τα γκλομπ” των ΜΑΤ στον κόσμο για να κάνει “πολιτικό και ιδεολογικό παιχνίδι” με την καταστολή...

ΥΓ: Το γενικότερο κλίμα στο Νοσοκομείο Πρέβεζας δεν είναι καλό τους τελευταίους μήνες, με τα όσα έχουν συμβεί από τις κρίσεις των προϊσταμένων, μέχρι και τα τελευταία γεγονότα που περιγράψαμε στο ρεπορτάζ μας. Και δεν είναι καλό την πιο κρίσιμη στιγμή για την περιοχή μας και τη χώρα. Και αυτά έχουν καταγραφεί και δημόσια με το Σύλλογο Εργαζομένων να καταγγέλλει δημόσια τις πρακτικές της προϊσταμένης της νοσηλευτικής υπηρεσίας (απάντησε παλαιότερα με ανοικτή επιστολή της) και του διοικητή. Και την κύρια ευθύνη φυσικά έχει πρώτα από όλα ο διοικητής ως “κυβερνητικό στέλεχος” (κατά δήλωσή του), αλλά και όσοι θέλουν να επιβάλουν διαδικασίες “φίμωσης” σε ένα προσωπικό που έχει δώσει πραγματικά “ψυχή” από τα ΤΕΠ μέχρι τις κλινικές και το διοικητικό προσωπικό.