Η θεατρική ομάδα του σχολείου επέλεξε την παράσταση “Βόηθα με φτωχέ” (Ένας φτωχός θα μας σώσει) του Βασίλη Αναστασιάδη και σκόρπισε απλόχερα χαμόγελα στο κοινό που για μια ακόμη φορά γέμισε τη Θεοφάνειο για να χειροκροτήσει τις προσπάθειες των παιδιών.

Έπαιξαν οι μαθητές:

Τζώρτζης: Συγκούνας Γιώργος
Κάθριν: Ζιώγα Σταυρούλα
Σίσυ: Γιάννογλου Νικολέτα
Τομ: Καρμανιόλας Τάσος
Αριστείδης: Ναστούλης Ηρακλής
Μαγδαληνή: Νίκου Μαριαλένα
Προκόπης: Κάππας Σταύρος
Αμαλία: Γιαννούλη Αγγελική
Τίφανη: Μπαλάσκα Σοφία
Ζουλιέτ: Ψαρουδάκη Έφη
Ολίβ: Νούσια Ελένη
Ασφαλίστρια: Σιώρου Μαρίνα
Σερβιτόρος: Μπρακάι Ματέο.

Για την πραγματοποίηση της παράστασης βοήθησαν επίσης οι μαθητές Μουσγάς Αλέξανδρος, Μίτα Ματέο, Πιέτρι Γκλένα, Κουμπούλη Ερμιόνη, Τζίμα Έρρικα, Μικρούλη Μάρθα.

Αφίσα: Γκίνη Ερισιόλα και Μαχαιρίδη Εύα (με τη βοήθεια της κα Κακοσίμου Χριστίνας)

Πρωτότυπη μουσική και στίχοι τραγουδιού: Κουρεμένου Όλγα

Υπεύθυνοι καθηγητές: Γατσέλου Ερμιόνη, Κουρεμένου Όλγα, Τσιρώνη Σοφία.

Η θεατρική ομάδα θέλει να ευχαριστήσει το τμήμα αισθητικής του ΔΙΕΚ Πρέβεζας για την επιμέλεια του μακιγιάζ των μαθητών, τη θεατρική σκηνή “Γιατί όχι” για την παραχώρηση ενός μέρους των σκηνικών, το 3ο Γυμνάσιο Πρέβεζας για το πηγάδι και το καφενείο του κ. Φώτη για την “τραπεζαρία” των φτωχών. Επίσης ευχαριστεί τον κ. Ηλιάδη Παναγιώτη για τη φωτογραφική κάλυψη της παράστασης και τον κ. Κυργιάκη Ηλία για τη βοήθειά του στη μεταφορά και το στήσιμο των σκηνικών.

Κων. Καμπουράκης: “Το θέατρο καλείται να διαδραματίσει και στις μέρες μας τον πρωταρχικό του ρόλο”

Με αφορμή τη λήξη του μαθητικού φεστιβάλ θεάτρου ο προϊστάμενος της Β/θμιας Εκπαίδευσης Πρέβεζας κ. Κώστας Καμπουράκης τόνισε: “Τα σχολεία μας πρωτοπορούν σε θέματα πολιτιστικών δράσεων και πολιτισμού, αλλά και σε θέματα τεχνολογίας και αθλητισμού. Η αναγκαιότητα της θεατρικής παιδείας στην εκπαίδευση γίνεται όλο και περισσότερο πιο επιτακτική. Το θέατρο καλείται να διαδραματίσει και στις μέρες μας τον πρωταρχικό του ρόλο, αυτόν που είχε στην αρχαία Αθήνα, το ρόλο του σχολείου της δημοκρατίας. Τα υλιστικά και καταναλωτικά πρότυπα που προβάλλονται από διάφορα κέντρα εξουσίας με σκοπό τη χειραγώγηση των συνειδήσεων των νέων, το θέατρο τα θέτει σε αμφισβήτηση και προτείνεται ένας άλλος κόσμος με ηθικές και αισθητικές αξίες.

Η καλλιτεχνική παιδεία στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να το πούμε, εξακολουθεί να είναι ελλειμματική σε υποδομές, σε εκπαιδευτικούς και σε χρηματοδότηση. Το αναλυτικό πρόγραμμα εξακολουθεί και δίνει έμφαση στα παραδοσιακά μαθήματα και θέτει γνωσιοθεωρητικούς στόχους. Το κενό αυτό προσπαθούν να καλύψουν οι εκπαιδευτικοί μας που αφιερώνουν πολλές ώρες εργασίας και μάλιστα εκτός ωραρίου εργασίας με τους μαθητές τους. Πάρα πολλές ώρες για το ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων, αλλά και οι γονείς των μαθητών που στηρίζουν και ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να συμμετέχουν στη θεατρική ομάδα. Τα οφέλη που προκύπτουν από τη διαδικασία προετοιμασίας μιας θεατρικής παράστασης για τους μαθητές είναι πάρα πολλά. Καλλιεργείται πνεύμα συνεργασίας, σεβασμός του άλλου, αμβλύνονται οι διαφορές μεταξύ τους και δημιουργείται ένα κλίμα οικειότητας μεταξύ των μαθητών και μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών, που αναβαθμίζει τους μαθητές από παθητικούς δέκτες της μαθησιακής διαδικασίας σε παραγωγούς πολιτισμού και σε πρωταγωνιστές μιας προσπάθειας σημαντικής και ενδιαφέρουσας. Μέσα από τη συμμετοχή τους σε μια θεατρική παράσταση οι μαθητές διαμορφώνουν απόψεις και στάσεις ζωής, αποδέχονται την πολιτισμική ετερότητα, γνωρίζουν και άλλα συστήματα αξιών, αναπτύσσουν τη δημιουργικότητα και την κριτική σκέψη και έρχονται σε επαφή με την πολιτιστική κληρονομιά και με τον πολιτισμό στις ποικίλες εκφάνσεις του. Αυτός είναι ο ρόλος που καλείται να επιτελέσει το θέατρο στην εκπαίδευση του 21ου αιώνα. Συγχαρητήρια στα σχολεία, στους διευθυντές, στους εκπαιδευτικούς και πάνω από όλα στους μαθητές και στις μαθήτριες”.