Η αυγουστιάτικη εμφάνιση της Μελίνας Κανά στο Κάστρο του Παντοκράτορα μου επιφύλαξε αρκετές εκπλήξεις. Μία από αυτές ήταν η συμμετοχή του νεαρού τραγουδοποιού Πέτρου Μάλαμα, με τον οποίο και το έργο του ήρθα πρώτη φορά σε επαφή ακριβώς τότε. Στο κείμενο που είχα συντάξει, στην αναφορά μου στον Πέτρο (διαβάστε ΕΔΩ) κατέληγα γράφοντας ότι περιμένω πολλά στο μέλλον από αυτόν. Όταν, λοιπόν, άκουσα τα τραγούδια της «Καναδέζας», της πρόσφατης και ολοκληρωμένης συλλογής τραγουδιών του Πέτρου, αισθάνθηκα πως οι προσδοκίες μου επαληθεύθηκαν! Ήρθα, λοιπόν σε επαφή μαζί του, χάρη στη βοήθεια του συντοπίτη μας μουσικού Γιώργου Ρούγκα, τον οποίο και ευχαριστώ θερμά, και του έθεσα δέκα ερωτήσεις, Οι απαντήσεις είναι στη διάθεσή σας!

Πρώτα, όμως, δυο κουβέντες για τη μουσική του Πέτρου: αν κάποιος καθίσει και ακούσει με προσοχή, ίσως να ανακαλύψει πολλές επιρροές. Έλα, όμως, που το συνολικό αποτέλεσμα έχει καθαρά προσωπικό, σχεδόν ιδιοσυγκρασιακό χαρακτήρα! Ακόμα- σε συνάρτηση μ’αυτό- ο Πέτρος Μάλαμας μοιράζεται με πολλούς σύγχρονούς του την αγάπη τόσο για το παραδοσιακό, όσο και για το νεωτερικό. Εκείνο που τον κάνει κατά τη γνώμη μου να ξεχωρίζει, είναι το ότι δεν περιορίζεται απλά στην επανεκτέλεση, αλλά προχωρά στην εκ νέου δημιουργία! Μια ακρόαση το πιθανότερο να σας πείσει...

-Στα τραγούδια σου παρατηρείται ένα ανακάτεμα παλιών ήχων και σύγχρονων και πολύ συχνά ηλεκτρικών ενορχηστρώσεων. Αυτό εμφανίζεται και σε άλλα νέα ονόματα. Πιστεύεις πως κάτι τέτοιο ισχύει και πως μπορούμε να μιλάμε για «σκηνή»;

«Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή. Υπάρχουν και κοινά ακούσματα με τα νέα ονόματα. Παίζουμε τραγούδια όπως αγαπάμε και παραδοσιακά και βιομηχανικά. Είσαι ό,τι τρως άλλωστε».

-Οι στίχοι σου, κατά τη γνώμη μου χαρακτηρίζονται από ποιητικότητα. Μελετάς τους ποιητές μας και ποιους; Θα το συνιστούσες σε νέους τραγουδοποιούς;

«Συνιστώ υψηλότερα παραδείγματα. Λειτουργεί η τέχνη συλλογικά στον κόσμο όπως και η επιστήμη. Όσο διαβάζεις μαθαίνεις».

-Ποια είναι τα ακούσματα με τα οποία μεγάλωσες;

«Τρίτο Πρόγραμμα, Δεύτερο Πρόγραμμα και ποπ τραγούδια»

-Υπάρχουν κάποιοι μουσικοί τους οποίους έχεις ως πρότυπα;

«Θες ονόματα ε; Οι Λεμονοστιφέλ».

-Ποια είναι η σχέση σου με το διαδίκτυο; Μπορούν μέσω αυτού οι νέοι καλλιτέχνες να παρουσιάσουν το έργο τους και γενικά να το αξιοποιήσουν προς όφελός τους;

«Το ασπάζομαι. Είναι σπουδαία η πρόσβαση σε τόσο υλικό αλλά η υπερπληροφόρηση γεννά και αδιαφορία. Πρέπει να βρεις μια φόρμουλα, ένα κάποιο μέτρο σου».

-Αν ήταν δυνατό να αλλάξεις με κάποιο μαγικό τρόπο, κάτι στη σύγχρονη πραγματικότητα, ποιο θα ήταν αυτό;

«Συμβαίνουν φρικτά πράγματα στην πραγματικότητα. Ας πούμε τελειώνει το κακάο. Κι άλλα πολλά φριχτότερα. Μαγικά, στην πραγματικότητα, θα ήθελα να αλλάξω τον εαυτό μου».

-Υπάρχει κάποιος/α τραγουδιστής/τρια για τον οποίο ,ή την οποία θα ήθελες να γράψεις τραγούδια;

«Ναι. Αλλά είναι μυστικό. Πρέπει πρώτα να τα γράψω, να τα ακούσει, να τα τραγουδήσει και μετά θα ξέρεις».

-Έχεις παίξει ζωντανά σε αρκετές πόλεις της επαρχίας. Σε ποια συμπεράσματα έχεις καταλήξει αναφορικά με το κοινό της;

«Κανένα συμπέρασμα, βλέποντας και κάνοντας είναι η φάση. Κάθε φορά, ακόμη και στον ίδιο χώρο με τον ίδιο κόσμο, είναι αλλιώς».

-Σε ενδιαφέρει η υστεροφημία;

«Μάλλον όχι, δεν είμαι σίγουρος. Ή μάλλον ναι, γιατί όχι. Ή μάλλον δεν ξέρω, δεν απαντώ»

-Εν κατακλείδι τι θα πρέπει να έχει υπ’οψιν ένα παιδί που ξεκινάει να μαθαίνει ένα μουσικό όργανο;

«Να ακούει και να παίζει, με καρδιά».